MYTHOGRAPHY/ΜΥΘΟΓΡΑΦΙΑ

POEM

A poem I shall become—

said the solitaire rock—

the tree’s mysticism to idolize

its stamina in thrusting

its seed on my barren feet

quotient soil, my resilient company

turning into an exclamation point

sigh on the lips of visitors from

city where poems are hardly found and

rocks with trees such as mine

are impossible to be versed

 

ΠΟΙΗΜΑ

Το ποίημα θα γίνω—

είπε ο έρημος βράχος—

του δέντρου το μυστικισμό να προσκυνήσω

το σθένος του να σπέρνει στ’ άγονα πόδια μου

και στο λιγοστό χώμα το σπόρο του

ακαταμάχητη ευκαμψία που γίνεται

θαυμαστικό στα χείλη επισκεπτών

απ’ την πόλη που ποιήματα δύσκολα γράφονται

και βράχοι με δέντρα σαν και το δικό μου

είναι αδύνατο να γίνουν στίχοι

DEVOTION

Let my arms become a shelter where

the vulnerable will seek refuge—said

the red cedar—the tree of life, call me

in my shade let the birds sing even when

the axe nears my back and falling the mighty

canoe I shall become to travel river-bends

peaceful, tranquil and sοngs of tenderness

I want to hear from moist lips of people in love

ΑΦΟΣΙΩΣΗ

Αφήσετε τα χέρια μου να γίνουν καταφύγιο

να βρουν και θαλπωρή οι αδύναμοι του κόσμου—

ο κοκκινωπός κέδρος ανακοίνωσε—

δέντρο ζωής ας με καλέσουν που επιτρέπω

στα πουλιά να τραγουδούν στον ίσκιο μου

ακόμα κι όταν το τσεκούρι πλησιάζει

στη ράχη μου κι αν πέσω ένα κανώ θα γίνω

για να ταξιδέψω καμπύλες ποταμού και

ειρηνικούς ψαλμούς στοργής ν’ ακούσω

από υγρά χείλη ανθρώπων που αγαπούν

Manolis Aligizakis/Μανώλης Αλυγιζάκης