UBERMENSCH—ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ

POTTER

At the edge of the village we arrived at the half-lit
house with the small yard and the bloomed jasmine.
The air smelled of love undone, as though all evil was
forgiven. Before we entered we heard the potter’s wheel
singing circular notes and joyous messages that with
intensity reflected on our wild youth.
Methodically the wheel transcended mud into exquisite
vessels. Palms pressed, fingers morphed birds and
miracles; suddenly the world gained its meaning like
the sun in the thought of a cloudy day.
An amphora, a cylix, and Ubermensch closed
the curtains that creation wouldn’t escape His movement
as easy as the potter’s. Two Ubermenschen and a hovel
full of beautiful words.

ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΗΣ

Στην άκρη του χωριού φτάσαμε στο μισοφωτισμένο
σπίτι με τη μικρή αυλή κι ένα μοναχικό ανθισμένο γιασεμί.
Αγέρας μύριζε ατημέλητη αγάπη σαν να `χε όλο το κακό
συγχωρεθεί. Πριν μπούμε ακούστηκε του αγγειοπλάστη
ο τροχός που τραγουδούσε στρογγυλές νότες, μηνύματα
χαρούμενα που πυρπολούσαν την ασυμβίβαση νιότη μας.
Μεθοδικά ο τροχός μετάλλαζε το χώμα σε υπέροχα
δοχεία οι παλάμες πίεζαν, τα δάχτυλα ζωγράφιζαν πουλιά
και θαύματα, ξαφνικά ο κόσμος έπαιρνε σημασία όπως
κι ο ήλιος στη σκέψη της συννεφιασμένης μέρας.
Ένας αμφορέας, ένας κύλικας κι ο Υπεράνθρωπος
έκλεισε τις κουρτίνες η δημιουργία να μη δραπετεύσει,
η κίνησή του εύκολη σαν του αγγειοπλάστη: Δυο
Υπεράνθρωποι κι ένα χαμόσπιτο γιομάτο ωραίες λέξεις.
~Ubermensch, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2013