Μιλτος Σαχτούρης, Ποιήματα από “Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο” (1958)

To Koskino

ΙΣΤΟΡΙΑ

Όταν άνοιξε η σκουριασμένη πόρτα σαν αυλαία
έτρεξε
όπως σάπιο καράβι σε κακό λιμάνι
πρόβαλε γελασμένο το πρόσωπο του κοριτσιού
μέσα στο άρωμα της φωτιάς και του καπνού
η φωνή της
σα σκοτεινή αίθουσα κινηματογράφου
πρόβαλε γελασμένη
κι εγώ
ένα πουκάμισο στον αέρα μέσα στο χαλασμό
κρεμασμένο
ετοιμαζόταν να πετάξει
το κορίτσι
ένα ζωντανό λουλούδι
ένα λουλούδι αναμμένο
ένα ωραίο τέρας
ανάποδα γυρισμένο το στόμα
τα μάτια
τα φρύδια
ένα ωραίο τέρας
που χτυπούσε
σα μαγικό ρολόι
το βράδυ αυτό το μαγικό
τέλος προχώρησε
η νύχτα
το κορίτσι έσπασε μέσα στον καθρέφτη
ύστερα
φάνηκαν πάλι
τεράστια
το πρόσωπό μου
το πρόσωπό της
παραμορφωμένα
άγρια ματωμένα
σαν κινηματογράφος

***

Ο ΣΚΥΛΟΣ

Ο σκύλος αυτός πρόβαλε πρώτη φορά σε δρόμο
σκισμένο από κοφτερά γυαλιά
ύστερα φάνηκε στον ουρανό
μέσα σε ένα σκοτεινό πηγάδι τ’ ουρανού
έπινε ένα φως αστραφτερό σκυλίσιο
συνόδεψε ένα χέρι λίγα βήματα
ύστερα γίνηκε φωτιά
έκλαιγε σαν κακό…

View original post 65 more words