Η ταπεινοφροσύνη είναι η ουσία κάθε αρετής. Η ταπεινοφροσύνη δεν καλλιεργείται, ούτε είναι αρετή. Η ηθική που θεωρείται αξιοσέβαστη σε κάθε κοινωνία, είναι απλώς προσαρμογή στα μοντέλα που έχει φτιάξει η κάθε κοινωνία -οικονομικά, θρησκευτικά, περιβαλλοντικά- αλλά μια τέτοια ηθική εναλασσόμενων προσαρμογών δεν είναι αρετή. Η συμμόρφωση και η ιδιοτελής μίμηση για ασφάλεια, που την ονομάζουν ηθική, είναι άρνηση της αρετής. Η τάξη δεν είναι σε καμιά περίπτωση μόνιμη, πρέπει να φροντίζεται κάθε μέρα, το ίδιο όπως πρέπει να καθαρίζεται κάθε μέρα κι ένα δωμάτιο. Η τάξη πρέπει να φροντίζεται κάθε στιγμή, κάθε μέρα. Αυτή η τάξη δεν είναι μία προσωπική, ατομική προσαρμογή στο μοντέλο των διαμορφωμένων αντιδράσεων του «μ’ αρέσει δε μ’ αρέσει», της ευχαρίστησης και της θλίψης. Αυτή η τάξη δεν είναι μέσο φυγής από τη θλίψη. Η κατανόηση της θλίψης και το τέλος της θλίψης είναι αρετή που φέρνει τάξη. Η τάξη δεν είναι στόχος από μόνη…
View original post 500 more words
