Μανώλης Αλιγιζάκης, Νεκροθάφτης

Ενύπνια Ψιχίων

.

Ήταν ακόμα νωρίς όταν μας υποδέχτηκε ο νεκροθάφτης
κι επειδή ήμασταν πολλοί υποσχέθηκε να μας βαλσαμώσει
έναν-έναν έστω κι αν αυτό έπαιρνε χρόνια και ξέραμε πως
έπρεπε να ξεκινήσει απ’ την αρχή: απ’ τον Αδάμ και την Εύα
και φυσικά το φίδι δίχως τα φαρμακερά του δόντια.
Ήταν η ώρα που η ζωή αποκτούσε σπουδαιότητα λίγο
πριν παρουσιαστεί η ζήλεια και το αλάτι του κορμιού που
έδενε κόμπους στο νήμα της αλληλεγγύης κι ο Υπεράνθρωπος
συμβούλεψε ν’ αρχίσουμε μ’ ένα τραγούδι προς τιμήν των νεκρών
του Τρωϊκού πολέμου, αλλά το φως στο δρόμο ήταν τόσο έντονο
που οι φωνές μας παράξενα ακούγονταν όταν άνοιξε
την αγκαλιά Του κι αφού φίλησε το μέτωπο του πρώτου νεκρού,
είπε: “Αυτό το κουφάρι είναι ο Υπεράνθρωπος του μέλλοντος”.

.

.

Undertaker

It was still early in the day when the undertaker
received us yet since we were a large crowd he promised
to…

View original post 124 more words