ΜΗ ΣΗΜΑΔΕΨΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
Αδερφέ μου, σκοπέ
αδερφέ μου, σκοπέ
σ’ ακούω νά περπατάς τή νύχτα πάνω στό χιόνι
σ’ ακούω πού βήχεις μέςσ τήν παγωνιά
σέ γνωρίζω, αδερφέ μου
καί μέ γνωρίζεις.
Στοιχηματίζω ότι έχεις μιά κοριτσίστικη φωτογραφία στήν
τσέπη σου.
Στοιχηματίζω αριστερά μέσα στό στήθος σου πως έχεις μιά
καρδιά.
Θυμάσαι;
Είχες κάποτε ένα τετράδιο ζωγραφισμένο χελιδόνια
είχα κάποτε ονειρευτεί νά περπατήσουμε κοντά-κοντά
στό κούτελό σου ένα μικρό σημάδι απ’ τήν σφεντόνα μου
στό μαντήλι μου φυλάω διπλωμένα τά δάκρυά σου
στήν άκρη τής αυλής μας έχουν ξεμείνει τά σκολιανά παπού-
τσια σου
στόν τοίχο τού παλιού σπιτιού φέγγουν ακόμα
μέ κιμωλία γραμμένα τά παιδικά μας όνειρα.
Γέρασε η μάνα σου σφουγγαρίζοντας τίς σκάλες τών
υπουργείων
τό βράδυ σταματάει στή γωνιά
κι αγοράζει λίγα κάρβουνα απ’ τό καρότσι τού πατέρα μου
κοιτάζονται μιά στιγμή καί χαμογελάνε
τήν ώρα πού εσύ γεμίζεις τ’ όπλο σου
κ’ ετοιμάζεσαι νά…
View original post 384 more words