Kiki Dimoula//Κική Δημουλά

ΚΕΝΟ

Με τη σφεντόνα διαίσθηση
ρίχνουμε θάνατο στη σωτηρία μας
εκ των ενδεχομένων.
Το κρίμα το σηκώνει ατάραχη η πείρα.
Τα περασμένα ψιχαλίζουν μέσα μας
τη μοχθηρία του φευγαλέου.

Καταιγίδα τώρα πέφτει πάνω μας
το απραγματοποίητο.
Λουζόμαστε με μαλαγχολία
καθώς ξεκινάμε
στην ανελέητη κάψα της ανάγκης.

 

VOID

With our sense a slingshot
we slaughter the possibility
of our salvation
the collected experience carries the sin
the past drizzles inside us
the hatred of the fleeting.

Now the tempest falls on us
like the unaccomplished.
We bathe in melancholy
as we wake up
in the merciless stress of the need.
~ΕΡΕΒΟΣ-EREBUS, by KIKI DIMOULA, ΙΚΑΡΟΣ, 1956, // translated by Manolis Aligizakis

 

Είναι σχήμα λόγου -λέμε τώρα- ηλίθιε

Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση

Καλησπέρα Πιτσιρίκο,
Το ότι ο Σόιμπλε διασύρει και ταπεινώνει δημόσια, μπροστά στις κάμερες σε συνέντευξη που παρακολουθεί live όλος ο πλανήτης, τον Τσίπρα δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση.

View original post 762 more words

Το «Varoufakis Effect» της Berenberg,του «Βήματος» και της αναπτερωμένης τρόικας εσωτερικού

Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Στις 10 Ιανουαρίου το «Βήμα» αναπαρήγαγε αναφορά του Holger Schmieding, οικονομικού αναλυτή της επενδυτικής τράπεζας Berenberg, προς τους πελάτες της τράπεζας με θέμα το τέλος του 2015 και τις προοπτικές για το 2016. Στην αναφορά του ο κ. Schmieding προειδοποίησε τους πελάτες του ότι, το 2016, πρέπει να έχουν το βλέμμα στραμμένο στο πολιτικό ρίσκο που προκαλούν οι πολιτικοί

Ως παράδειγμα, δημοσίευσε το πιο κάτω διάγραμμα που καταδεικνύει την μεγάλη πτώση του αισθήματος αισιοδοξίας/εμπιστοσύνης των ελλήνων επιχειρηματιών κατά την διάρκεια της θητείας μου στο Υπουργείο Οικονομικών, καθώς και το γεγονός ότι το γράφημα αυτό ανέκαμψε σύντομα μετά την παραίτησή μου. Τον συσχετισμό αυτόν ο κ. Schmiedingτον ονομάζει «Varoufakis Effect».

View original post 993 more words

Three Poets-Poetesses in Translation by Manolis Aligizakis/Τρεις ποιητές-ποιήτριες σε μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

Manolis

Three Greek Poets

Introduction:

I met Cloe Koutsoubelis and Alexandra Bakonika in Facebook. We share each other’s poems and experiences. I personally met them summer of 2012 when I travelled to Greece. They both live in Thessaloniki. They are two contemporary Greek Poetesses with passionate voices that work from within today’s human condition to describe its pain and pleasure; two voices so similar and yet so different in their expression of the internal. They are two poetesses who try to blend both pain and pleasure into an acceptable concept.

Yannis Ritsos is the most prolific 20^th century Greek poet. He has written 117 books of prose, poetry and translations. I first met his work as a song back in 1960ies Greece when his poem “Epitaphios” was set in music by the world famous Mikis Theodorakis. Yannis Ritsos was exiled twice in his life for his political views and this…

View original post 615 more words

Joseph Addison: On Honor and Cato

The Great Conversation

Born in 1672, Joseph Addison is an English writer well-known for his 1712 tragedy, Cato, which was performed for George Washington’s Continental Army at Valley Forge and was a major literary inspiration for many of the key figures of the American Revolutionary War. The tragedy is about the final days of the stoic Roman statesman, Marcus Portius Cato, during which he contemplates the approaching army of his enemy, Julius Caesar. At the close of the play, Cato chooses an honorable death by suicide rather than a dishonorable surrender to Caesar.

View original post 787 more words

Η ιερή γοητεία του βλέμματος

Παιδείας Εγκώμιον

Του Νίκου Τσούλια

Αναρωτιέμαι: πού οφείλεται αυτή η θαυμαστή ιδιαιτερότητα του ματιού και του εγκεφάλου που τα κάνει να ξεχωρίζουν στο σώμα μας και να είναι ουσιαστικά η κορωνίδα όλου του πολιτισμού μας. Αναρωτιέμαι τι ακριβώς συνέβη στο μακρύ ταξίδι της εξέλιξής μας και αναδύθηκαν αυτές οι «δομές» με τις οποίες η ίδια η φύση μπορεί να συνειδητοποιεί τον «εαυτό» της και με τις οποίες πρωτίστως ο άνθρωπος ξέφυγε από τη ζωώδη κατάσταση και δημιούργησε την κοινωνία του και τον εκπληκτικό κόσμο της συνείδησης.

View original post 903 more words

The Happiness Scale

The Champagne Epicurean

What is it about the human species that makes it addicted to putting things and people into categories and boxes? We wouldn’t need to think outside the box if we never created the box in the first place!

Maybe it’s a vestigial habit inherited from our evolutionary past. It is beneficial for a tribe or a group to assign roles to each other, specialization carved a path that ultimately lead to civilization. Categorizing has taken many forms: from the rigid caste system of the Hindus and the British class system, to the racial monikers, astrology is also a great and stupid way to put types into boxes, religiosity (like Dawkins’ seven-point scale) and of course politics, you’re Right I’m Left, etc.

But even our holistic, multifarious knack for type-setting has evaded one fascinating, if non-binding, type of categorization: boxes related to happiness. And this is something I’ve undertaken to do…

View original post 727 more words

Η Ελληνική Αρχαιότητα στον σύγχρονο κόσμο

ΕΛΛΑΣ

Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος

Ακούμε συχνά να γίνεται λόγος για «Δυτικό Πολιτισμό» και «Ανατολικό Πολιτισμό». Και όταν λέμε «Δυτικό Πολιτισμό», εννοούμε τον Ευρωπαϊκό και Αμερικανικό Πολιτισμό. Ο Ανατολικός περιλαμβάνει όλη την Ασία. Ο Δυτικός Πολιτισμός έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα, που τον διακρίνει από τον Ανατολικό λεγόμενο Πολιτισμό. Αυτό το γνώρισμα του Δυτικού Πολιτισμού το ονόμασε ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς φιλολόγους του 20ου αιώνα ο Βέρνερ Γιαίγκερ «Ελληνοκεντρικότητα».

View original post 1,512 more words

Γιώργος Σαραντάρης

ΕΛΛΑΣ

“Μὴ συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτῳ,
ἀλλὰ μεταμορφοῦσθαι τῇ ἀνακαινώσει
τοῦ νοὸς ὑμῶν”
(ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12,2)

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, εμφανίζεται στις φιλολογικές συντροφιές και τους πνευματικούς κύκλους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αργότερα, ένας νέος, η συνεισφορά του οποίου στα ελληνικά γράμματα υπήρξε ανακαινιστική και η σκέψη του συνετέλεσε στον προσδιορισμό της έννοιας της ελληνικότητας και στην οριοθέτηση του νέου ελληνισμού ως προς την αρχαιότητα, τον χριστιανισμό, τη νεοελληνική λαϊκή παράδοση και τη σχέση του με την Ευρώπη.

View original post 2,533 more words

Aπο την αντι-καπιταλιστική κριτική του 20ου αιώνα στην συστημική νεοφιλελεύθερη “αριστερά”…

Αντιγράφω από το επίμετρο του Ζαν Κλωντ Μισεά, στην έκδοση του βιβλίου : “Η κουλτούρα του εγωισμού” – Κρίστοφερ Λάς, Κορνήλιος Καστοριάδης, Μάικλ Ιγνάτιεφ ( Εναλλακτικές Εκδόσεις):

“Ωστόσο, θα αρκούσε να ξαναδιαβάσουμε, έστω και συνοπτικά, τα βασικά κείμενα της αντι-καπιταλιστικής κριτικής του 20ου αιώνα – από τη Σχολή της Φρανκφούρτης έως την Καταστασιακή Διεθνή, περνώντας από τα θεμελιώδη έργα των Ζακ Ελλύλ, Ιβάν ίλλιτς, Ανρί Λεφέβρ, ή της αμερικανικής κοινωνιολογίας των Λουίς Μάμφορντ, Ντέιβιντ Ρίσμαν, Βάνς Πάκαρντ, Στιούαρτ Ήγουιν, Τσάρλς Ράιτ Μίλς – για να προσμετρήσουμε άμεσα το μέγεθος της πνευματικής αβύσσου που χωρίζει (στη Γαλλία και σε όλη τη δυτική Ευρώπη) αυτή την κάποτε ανθηρή κριτική παράδοση απ’ο το ιδιαίτερα εκπτωχευμένο φιλοσοφικό πρόγραμμα (ασταθές μείγμα ανάμεσα σε Μισέλ Φουκώ και Μπερνάρ Ανρί Λεβί), στο οποίο στηρίζονται, σήμερα, οι πολιτικές της σύγχρονης αριστεράς αλλά και άκρας αριστεράς. Στην καλύτερη περίπτωση, ο καπιταλισμός παρουσιάζεται σχεδόν πάντα – σαν μια απλή μορφή οικονομικής…

View original post 34 more words