Συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους : όσο ο αγαπημένος τους δημιουργός είναι εν ζωή, παράγει έργο και συνδιαλέγεται μέσω αυτού με το κοινό του, αυτό το κοινό (ο αναγνώστης, ο ακροατής, ο θεατής) πιστεύει πως το ίνδαλμά του θα παραμείνει αθάνατο, συνεχίζοντας να δημιουργεί ακατάπαυστα, δίχως να περιορίζεται από τις συμβάσεις του χρόνου. Σε αυτήν την ομάδα δημιουργών άνηκε και ο αμερικανός ποιητής και συγγραφέας Charles Bukowski, ο οποίος μια μέρα σαν κι αυτήν πριν από 22 χρόνια, το Μάρτη του 1994, εγκατέλειψε τα εγκόσμια.
Εξόν από γνωστότατος και ρηξικέλευθος λογοτέχνης (ποιος δεν έχει έστω ακουστά ποιητικές συλλογές και βιβλία του, όπως το «Τοστ Ζαμπόν» ή τις «Γυναίκες»;) αυτό το σύμβολο της μπιτ γενιάς, που ενέπνευσε τους μεταγενέστερούς του όσο λίγοι, άφησε το στίγμα του και στην μεγάλη οθόνη. Αρκετές ταινίες μικρού μήκους, αλλά και ολόκληρες χολιγουντιανές παραγωγές βασίστηκαν σε έργα του, την ίδια στιγμή που κι ο ίδιος έπαιξε σε…
View original post 679 more words