ένα οδυνηρό ενύπνιο περί δημοκρατίας

ΈΛΕΥΣΙΣ - ένα ταπεινό ενδιαίτημα αθανασίας

Σε ένα κυριακάτικο ενύπνιο του χειμώνα που μας πέρασε

-δικοί και ξένοι-

αλλάζαμε αργά σε μια αγκαλιά από ορφανά μόρια

ανθρώπων και τόπων,

μ’ ένα συριγμό ενοχλητικό,

στα όρια της άνω ακουστότητας,

ισοεντροπικοί και δημοκράτες/

μες στην κοιλότητα των εναρμόνιων φάρων που μας τύφλωνε/

ενώ ο παλμός τού καθενός

-που είναι κατιτίς που μεγαλώνει, με δική του ζωή και θέληση εντός του-

τον έχριζε σκεύος απλό

και τον απεμπολούσε,

σαν την τρίχα μες στο γάλα/

Είναι κι αυτό μια προδοσία άμα το σκεφτείς,

βαθιά/

κι εσωτερική όσο δεν παίρνει.

Να μην ταιριάζεις ούτε με τα ίδια σου τα σπλάχνα.

photo:Werner Bischof (1916 – 1954)
Demonstration on the Piazza del Duomo
Milan, Italy, 1946

View original post