Θ’ ανέβεις σε μια ταράτσα και θα ειναι ολα εκει Τοποθετημένα με ταξη στα σωστα τους σημεια Θ ατενισεις τα αντικειμενα Ουτε μια σπιθαμή δε θα λαθεύουν Και έτσι θα πέσεις Να μη χαλάσεις αυτη τη μοναδική αρμονία Να είναι αυτή η πτώση Σαν να μπαίνει στη θέση του το τελευταίο κομμάτι
via θέα — ανελαστίκ
Θ’ ανέβεις σε μια ταράτσα και θα ειναι ολα εκει Τοποθετημένα με ταξη στα σωστα τους σημεια Θ ατενισεις τα αντικειμενα Ουτε μια σπιθαμή δε θα λαθεύουν Και έτσι θα πέσεις Να μη χαλάσεις αυτη τη μοναδική αρμονία Να είναι αυτή η πτώση Σαν να μπαίνει στη θέση του το τελευταίο κομμάτι
via θέα — ανελαστίκ
Εμπορικές ελευθερίες Εμπορικές ελευθερίες 1. Όταν κοτζάμ αντιπρόεδρος της γερμανίας λέει ότι η περιβόητη TTIP (transatlantic trade – investement partnership) είναι κλινικά νεκρή και, απλά, κανείς δεν βγαίνει να το πει, δεν μπλοφάρει. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Βρυξελλών κρατάνε χρόνια. Και κατά τον Sigmar Gabriel δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία ούτε σε ένα απ’ […]
Δεν μπορούμε πια να κάνουμε διαφορετικά. Δεν έχουμε πια την πολυτέλεια. Η τέχνη μας πρέπει να είναι διαβρωτική. Να έχει κάτι από ακουαφόρτε και από βιτριόλι. Καθαροί κρύσταλλοι ποτάσας. Ο πρώτος στίχος μας, η πρώτη μας γραμμή, η νηπιακή στιγμή της σύλληψης, πρέπει ήδη να σε τσούζει στα ρουθούνια. Χωρίς διάθεση απειλής, εντούτοις, να προμηνύει την παστράδα της, το σίγουρο αποτέλεσμα για τη λεύκανση των ψεύτικων συναισθηματισμών από το πορσελάνινο σου κάλυμμα, που ‘χει πάρει τη κυρτή μορφή ευρύχωρης και άνετης λεκάνης σε δημόσιο ουρητήριο και γι αυτό το λόγο προτιμητέα, αγαπημένη πολλών βιαστικών περαστικών προς στιγμιαία εκκένωση κι άλλων που ήρθαν κι είπαν να στρογγυλοκαθίσουν πια μόνιμα – τόσο καλά τους βόλεψες, τόσο διαθέσιμο σε βρήκαν.
Η τέχνη μας, όποια και να είναι αυτή, με όποιο τρόπο κι αν εκφράζεται, πρέπει να προμηνύει από την πρώτη κιόλας λέξη την καυστικότητά της στον τελικό της αποδέκτη. Να ίπτανται οι ατμοί…
View original post 860 more words
Κάθε αρχή έχει και ένα τέλος, το τρίτο λοιπόν και τελευταίο μέρος.
Κάθε ταξίδι γυρισμός του καημού ιστορία
Με συντροφιά τα ψαροπούλια και ένα μοναχικό δελφίνι
Γοργά περνούν οι μέρες του κύκλου της Σελήνης
Είναι κοντά η γη που σαν παιδί κυλιόσουν
Ηρωικού Πυθέα θέληση αρκεί να έχεις
Μάζεψαν πάλι του πιθαριού τα θραύσματα
Απ’ τους ναούς του Τιμπουκτού μέχρι των Ινουίτ τα σπίτια
Τη ζούγκλα Λακαντόνα ως το όρος Φούτζι
Νέας αγάπης χτύπος όποιο αγκυροβόλι
Όλον τον κόσμο αντίκρυσες κι όμως δεν είπες φτάνει
Χωρίς πυξίδα ούτε χάρτη τούτη η πορεία
Κούφια εργαλεία απομίμησης του στόχου
Μόνο με την ενθύμηση ενός ανώνυμου παραμυθιού
Άλλοι το λένε πίστη, άλλοι πεπρωμένο
Εσύ απλά γελούσες στο πανηγύρι των θεών
Κάθε μεράκι θησαυρός στην καρδιά καλά κρυμμένος
Σε μιας βάβως την αυλή κάθεται τώρα το πιθάρι
Φορτωμένο Γνώση από τα τολμηρά ταξίδια
Γιασεμί ευωδιαστό μέσα έχει φυτρώσει
Θαρρείς πως συνάντησε εντέλει τον…
View original post 7 more words
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ
Μόλις που πλάγιασε, τον σήκωσαν απ’ το φτωχό του κρεββάτι,
τον ντύσαν τη λαμπρή στολή — χρυσά σειρήτια, επωμίδες —
ένα στεφάνι στα μαλλιά του — ελιά; κισσός; ή δάφνη; —
δεν ήξερε, δεν του άφησαν καιρό να ρίξει μια ματιά στον καθρέφτη,
τον στήσαν στην εξέδρα, μέσα στις επευφημίες του πλήθους,
μες στα χειροκροτήματα. Κι αυτός, κρεμασμένος στον αέρα,
έξω απ’ τον εαυτό του, με άνεση σχεδόν, πατούσε στα σανίδια
μόνο με τ’ ακροδάχτυλα του δεξιού του ποδιού — γιατί σ’ αυτό το πόδι
του `χαν αφήσει, στη βιασύνη τους, τη μια δική του τρύπια κάλτσα
ξεχειλωμένη ευχάριστα. Κι αυτό του επέτρεπε να σκέφτεται ακόμη,
αυτό του επέτρεπε να `ναι κι αυτός ένας άγνωστος άνθρωπος μέσα
στον κόσμο.
PERSONAL ELEMENT
As soon as he lay down, they got him up from his poor bed,
they dressed him in a shining uniform – golden epaulets, braids –
a crown on his hair – of olive branches? ivy? or laurel? –
He didn’t know; they didn’t give him time to look in the mirror;
they stood him on stage among the cheering crowd,
among the clapping. And him, hanging in the air,
beyond himself, almost comfortable, he stepped on the planks
just on the tiptoes of his right foot – because on this foot
in their haste, they let him wear his sock with a hole,
pleasantly stretched out of shape. And this still allowed him to think,
this still allowed him to be an unknown man among the populace.
YANNIS RITSOS — POEMS, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2013 ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ — Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ
Και μυστικά το γάμο μου γιόρτασα
παραδοσιακό που ήταν, ο πετεινός
πάντα καλούσε το ξημέρωμα κι εκείνος,
ο χρισμένος ήμουν που την Παρθένα
διακόρευσα προτού των δέντρων τα κλαδιά
θα εκτείνονταν να σχηματίσουν το σταυρό
σκληρός κι ακατανίκητος που είχα γίνει,
χρόνια που είχα ξοδέψει στου μυαλού
το καθαρτήριο, ήταν σε προηγούμενη ζωή
ή στ’ όνειρο; Κι αλήθεια, για τη θυσία
προοριζόμουν καθώς νοστάλγισα τ’ αγνό
σε ανεπανάληπτο βαθμό
κι αγάπησα την ομορφιά
μέχρι του σημείου αποστροφής
τραύματα της νειότης που μετατρέπονταν
σ’ ισόβιο αγώνα και μ’ αποτέλεσμα
τη μύχια γνώση του αναχωρητή
DOUBT
And in secrecy I celebrated my nuptial
as per tradition, a rooster always called
the dawn and I, the anointed,
I was meant to mound the Kore
before the branches of trees
extended to form the cross
toughened and invincible I became
years I had spent in my mind’s purgatory
was it my previous lifetime or my dream?
And truly, I was meant for the sacrifice
as I searched for purity to the point
of relentlessness and I longed for
the beautiful to the point of regression
traumas of the youth turned out
to be a lifetime effort that resulted
in the esoteric wisdom of an anchorite
The love affair was no surprise. Nor was the fact that the IMF had taken part in the immolation of Greece. No, the surprise was that the IMF would publicly disclose the extent of incompetence and massive rule breaking that had taken place.
The Ambrose Evans-Pritchard byline told me this would be a good story. Here’s his lead:
The International Monetary Fund’s top staff misled their own board, made a series of calamitous misjudgments in Greece, became euphoric cheerleaders for the euro project, ignored warning signs of impending crisis, and collectively failed to grasp an elemental concept of currency theory.
View original post 612 more words
