Ἡ διαχρονικότητα τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας

Παιδείας Εγκώμιον

Σοφία Μπεκρῆ

Ἕνα σύντομο ταξίδι στοὺς σταθμοὺς ἀπὸ τοὺς ὁποίους πέρασε ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα στὴν πορεία τῶν 4000 περίπου χρόνων ζωῆς της, σύμφωνα μὲ τὶς μέχρι σήμερα γνωστὲς γραπτὲς μαρτυρίες, καταδεικνύει τὴν ἑνότητα καὶ τὴν συνέχειά της, ὥστε, ὅταν γίνεται λόγος γιὰ ἀρχαία,ἀττικοκοινή, ἑλληνιστικὴ κοινή, λογία-καθαρεύουσα, δημοτικὴἢ νεοελληνικὴ γλῶσσα, νὰ μὴν ἐννοῇ κανεὶς ὅτι πρόκειται γιὰ διαφορετικὲς γλῶσσες ἀλλὰ γιὰ διαφορετικὲς ἐξελικτικὲς μορφὲς τῆς ἴδιας γλώσσας.

View original post 1,427 more words

Rolf Doppenberg- Τέσσερα ποιήματα

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

ΑΘΗΝΑ ΗΛΙΑΚΗ

47,
Οδός Αιόλου
Ακρίβεια
του όντως μεσημεριού
άνοιξη το πλήθος
ζωντανεύει ο χρόνος
πλέγμα χυμών
δυναμώνει η μέρα
τα βήματα οι φωνές
κι όλοι οι ίσκιοι αυτοί
το ανάποδο του φωτός
μια παρουσία φωτιά

ΠΕΤΡΕΣ ΤΟΥ ΦΡΥΓΑΝΟΤΟΠΟΥ

Ι
Τραχύς φρυγανότοπος
μονοπάτι πέτρινο
άλλο τίποτε ή σχεδόν
ήλιος αυξάνων
σιγή δρυός
ασκητεία κίστου

το ανάποδο της πνοής
υπέδαφος εαυτού
να μην είσαι παρά αιθάλη
να μην κρατάς παρά
την ίνα ζωντανή

II
Τη μέρα του θερισμού τρίζουν
οι γρύλλοι του υπεδάφους
μιλώντας εξ ονόματος
ξεχασμένων νεκρών

ΙΙΙ
Πού είναι οι νεκροί μας πού είναι οι ζωές μας;
Στη σκιά του πεύκου
και στο κελάηδισμα της κίχλης μόνο

φως που κάνει νερά
στην κόρη του ματιού βωβού διαβάτη

στον άγριο φλοιό
των δέντρων της αμυγδαλιάς οι λειχήνες
παλιό χρυσάφι μέλι πορτοκάλι

πού είναι οι νεκροί μας που είναι οι ζωές μας;
λυκόφως του κότσυφα βελούδο πορφυρό

εκεί δεν είναι
άραγε…

View original post 28 more words