Συμβολή στην εθνική μας αυτογνωσία
—της Αγγέλας Καστρινάκη—
Οι Έλληνες έχουμε αυτοπεποίθηση στις ξένες γλώσσες. Ο Δημήτριος Βικέλας αφηγείται στα Απομνημονεύματά του την εντύπωσή του από την παρουσία του Ανδρέα Ρηγόπουλου ενώπιον Άγγλων του Λονδίνου, το 1853 (τη σκηνή την ξετρύπωσε ο Αλέξης Πολίτης).
Ο Ρηγόπουλος επρόβαλεν εις την εξέδραν σείων την μακράν του κόμην και κρατών εις την αριστεράν τα πυκνά και μεγαλόσχημα φύλλα του χειρογράφου του. Οι Άγγλοι […] επερίμεναν με περιέργειαν την έναρξιν της αναγνώσεως. Αλλά τόσον ξενική ήτο η προφορά του ρήτορος, ώστε αμφιβάλλω αν κανείς ηδυνήθη να εννοήσει λέξιν εκ της μακράς αγορεύσεως. Ανύποπτος όμως εκείνος εξηκολούθη την ανάγνωσιν μετά στόμφου και πάθους, κρατών εις την αριστεράν το χειρόγραφον και χειρονομών με την δεξιάν. […] Οι Άγγλοι ήκουαν ευλαβώς, καίτοι μη εννοούντες. Κανείς δεν εγέλασε, μολονότι και το ύφος και αι χειρονομίαι και η προφορά του Έλληνος ηδύναντο να προκαλέσουν την ευθυμίαν του υπομονητικού ακροατηρίου…
View original post 69 more words