της Ηλέκτρας Αλεξάκη
Στο μικρό αφήγημα της Αλίνα Ρέγες αυτό που – πέρα από την φωτογραφία μιας γυμνής γυναίκας με υπόνοια ηδυπάθειας- μαγνητίζει το βλέμμα του αναγνώστη είναι ο μονολεκτικός τίτλος, με την μάλλον κακόηχη – στα ελληνικά- λέξη «Χασάπης». Όχι κρεοπώλης, που θα ήταν σαφώς η πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή, αλλά χασάπης. Πρόκειται για προοικονομία της εξιστόρησης που θα ακολουθήσει στις σελίδες του βιβλίου, μιας εξιστόρησης που θα γίνει με λόγο αιχμηρό, τολμηρό και σχεδόν σκαιό.
Μια νέα κοπέλα αφηγείται με άκρα ειλικρίνεια την περίοδο που πέρασε σε ένα χασάπικο ως εργαζόμενη. Ο ιδιοκτήτης, ένας μεγαλύτερός της άντρας, έγγαμος, καθόλου ελκυστικός σωματικά, στοχεύει με πάθος να συνευρεθεί με την υπάλληλό του. Μέσα στον χώρο όπου κυριαρχούν τα φρεσκοκομμένα κρέατα, -στα τσιγκέλια, στα ψυγεία ή στη βιτρίνα-, καθώς η μυρωδιά του ωμού κρέατος διαποτίζει τα πάντα και η νεκρή σάρκα των ζώων προς πώληση περιγράφεται φωτορεαλιστικά, ο χασάπης…
View original post 580 more words
Hellenic Canadian Literature 