One of my favorite Bolshevik artists, tragically killed in the Stalinist terror.
via Gustav Klutsis, revolutionary propagandist (1895-1938) — The Charnel-House
Day: 10/12/2016
ελληνική απομόνωση ελληνικό παλούκωμα
τό άκουσα (προχτές) (επιτροχάδην διατυπωμένο και με τίς αναμενόμενες, θολώνουσες τά νερά, δέουσες και ένοχες λακωνικότητες) στην τηλεόραση, διάβασα (επίσης) τήν είδηση στο no budget, και ο γατουλέας (επίσης προχτές) ανέλυσε κατά τή γνώμη μου κάποιες πλευρές τού ίδιου φαινομένου λογικότατα και ψυχραιμότατα : αυτά που ακολουθούν συνεπώς δεν είναι για ενημέρωση, είναι προσωπική έκφραση (ψυχραιμότατης) αηδίας και (ψυχραιμότατου) θυμού :
δεν είμαστε όλοι σε οποιαδήποτε χώρα τό ίδιο – δεν ζούμε τά ίδια – (τώρα με τήν συγκεκριμένη επιτήρηση θα τό ζήσουμε στην κυριολεξία αυτό τό «διαφορετικό» (αν δεν τού αντισταθούμε φυσικά μ’ έναν όμοιο τρόπο) – και δεν αντιστεκόμαστε όλοι βέβαια στα ίδια – ούτε έχουμε όλοι τήν ίδια «ιστορία». Η καταραμένη λέξη συνωστισμός που έκανε ανθελληνικό τό βιβλίο ιστορίας τής κυρίας ρεπούση, δεν ήταν κατά τή γνώμη μου μόνο απόδειξη τού πόσο διαφορετικά διαβάζουμε τίς λέξεις, τήν ιστορία, και τόν εαυτό μας : εμπεριείχε κι ένα σαδομαζοχιστικό στοιχείο…
View original post 1,175 more words
Umbrellas In The Sun
Ο ΚΑΦΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΨΑΡΙΑ.
Στην φωτογραφία του Κάφκα που έχω κολλήσει
στον καθρέφτη της κάμαράς μου, έβαλα δεξιά
κι αριστερά από ένα ψάρι.
Γιατί ο Κάφκα αγαπούσε τα ψάρια και δεν τα
έτρωγε.
Το χειμώνα μαζί με τα ψάρια έκανε μπάνιο
στο κρύο νερό μιας λίμνης, όπως κι ένας
άγιος πρόγονός του, που έσπαζε τον πάγο της
λίμνης κι έμπαινε μέσα.
Άλλωστε η αγάπη του για τα ψάρια φάνηκε
και στο θάνατό του. Τον τελευταίο καιρό
δε μιλούσε, έγραφε ό,τι ήθελε να πει κι ο θά-
νατός του έμοιασε με θάνατο ψαριού που το βγάλαν στη στεριά.
Πέθανε γιατί δεν μπορούσε πια ν’ αναπνεύσει.
Κι ας είναι ευλογημένη η Dora Dymant
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ
ΕΚΤΟΠΛΑΣΜΑΤΑ (1986)
Dora Dymant: η νέα κοπέλα που έζησε με τον Κάφκα τον τελευταίο χρόνο της ζωής του και παραστάθηκε στοργικά στον θάνατό του
Γιάννης Ρίτσος//Yannis Ritsos
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΑΞΙΔΙΟΥ
Μιά ολόκληρη μέρα ταξιδεύαμε σέ ακρογιαλιές ξεχασμένες.
Βάρκες, κολυμβητές, ένα κόκκινο ορόσημο, μιά γυμνή γυναίκα,
ο εσκαφέας τυλιγμένος σ’ ένα μεγάλο κατάλευκο νάιλον,
ένα ξενοδοχείο μέ περιστύλιο κάτω απ’ τά δέντρα. Τό κίτρινο πουλί
κοίταξε αλλού, χάθηκε, η σκιά του καρφώθηκε στό δρόμο. Τότε
φάνηκαν στάλες από αίμα στή μαρμάρινη σκάλα. Η γυναίκα
είχε τρομάξει. Τά παιδιά φωνάζανε κάτω στή θάλασσα. Κούραση κι έρωτας.
Ώσπου ήρθε τό βράδυ μέ ήσυχα φώτα σέ παράθυρα καί πλοία
μέσα σέ μιά βαθιά ελαφρότητα κάπως θλιμμένη, χορτασμένη
από γαλάζιο τίποτα.
FREEDOM TO TRAVEL
One whole day we traveled in deserted seashores.
Boats, swimmers, a red landmark, a naked woman,
the excavator wrapped in a large snow white nylon,
a hotel with a colonnade under the trees. The yellow bird
looked elsewhere; it vanished; its shadow nailed on the road. Then
drops of blood appeared on the marble staircase. The woman
was frightened. The children shouted by the sea. Love-making and tiredness.
Until evening came with faint lights to windows and ships
amid a deep, somehow sad lightness, contented by the blue void.
YANNIS RITSOS — POEMS, Ekstasis Editions, 2013
ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ — Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Tasos Livaditis//Τάσος Λειβαδίτης
ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ
Βράδυ όμοιο σχεδόν με τ’ άλλα: η πλήξη, λιγοστό φως,
οι χαμένοι δρόμοι
κι άξαφνα κάποιος που σου λέει “είμαι φτωχός”, σαν να
σου δίνει μια μεγάλη υπόσχεση.
SIMPLE WORDS
The night almost same as all others: tediousness,
the faint light, lost paths
and suddenly someone says to you “I’m poor”, as though
giving you a great promise.
~Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis
Πάσχα των Ελλήνων (Γιώργος Θέμελης & Σταύρος Κουγιουμτζής)
Πάσχα των Ελλήνων
Ποίηση:Γιώργος Θέμελης
Μουσική & διασκευή στίχων:Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση:Γιώργος Νταλάρας & χορωδία
Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα
Πάσχα της αγάπης Πάσχα
Πάσχα των αγγέλων
Ήλιος κι ανατέλλεις
Πάσχα μέγα Πάσχα
ήλιος φωτοδότης
των Ελλήνων Πάσχα
Από το έργο Ηλιοσκόπιο (1973)
Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα (Κώστας Ριτσώνης)
Κώστας Ριτσώνης & Σταύρος Κουγιουμτζής, Κάτι παιδιά
(τραγούδι: Αιμιλία Κουγιουμτζή / δίσκος: Μικραίνει ο κόσμος (1982))
Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα
κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι
ζηλεύουνε τη δόξα σου και βλέπουν στ’ όνειρό τους
πως τραγουδούν στα κέντρα
και στις συναυλίες
με την δικιά σου τη φωνή
μα ξημερώνει και τελειώνουν τα τραγούδια
ήρθε η ώρα να ετοιμασθούν
και στην δουλειά τους βιαστικά να φύγουν
Από τη συλλογή Αγκαλιά (ποιήματα 1969-1971) (εκδ. Διαγωνίου, 1974) του Κώστα Ριτσώνη
Πού βαδίζουμε…
Στην πρόσφατη ημερίδα του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ο Μορίς Όμπστφελντ, νέος διευθυντής μελετών του Ταμείου, απευθύνθηκε στους Ευρωπαίους έσχατους συνηγόρους της πολιτικής λιτότητος ως εξής: «Απαιτείτε από τα κράτη να περιορίσουν δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους, αδιαφορώντας για τις υφεσιακές επιπτώσεις αυτής της προτεραιότητος.
View original post 952 more words
Η λαίλαπα των πλειστηριασμών κι οι ποινικές ευθύνες της Τράπεζας της Ελλάδας
Με εναρκτήριο λάκτισμα για την κούρσα που θα οδηγήσει στην μεγαλύτερη εκποίηση περιουσιακών στοιχείων που έχει ποτέ σημειωθεί επί ελληνικού εδάφους ισοδυναμεί ο αναθεωρημένος Κώδικας Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδας για τα «κόκκινα δάνεια» που υπογράφτηκε στις 2 Αυγούστου 2016. Εκ πρώτης όψεως, η απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της κεντρικής τράπεζας φαίνεται να βάζει τάξη στο χάος περιγράφοντας με κάθε αυστηρότητα τα βήματα που πρέπει να ακολουθεί κάθε πιστωτικό ίδρυμα απέναντι σε φυσικά, νομικά πρόσωπα και επαγγελματίες που έχουν καθυστερημένες οφειλές.
View original post 1,216 more words
