Ντίλαν, Καμμένος και Γοργοπόταμος

Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Το να πεις τον εαυτό σου ποιητή είναι μεγάλη κουβέντα. Αυτό είχε πει πριν από πολλά χρόνια ο νομπελίστας Μπομπ Ντίλαν στον βιογράφο του, τον Ρόμπερτ Σέλτον: «Ποιητής είναι όποιος δεν θα αποκαλούσε τον εαυτό του ποιητή. Όποιος αποκαλεί τον εαυτό του ποιητή δεν θα μπορούσε να είναι ποιητής. Ειλικρινά θα μου άρεσε να σκέφτομαι τον εαυτό μου σαν ποιητή, αλλά δεν μπορώ να το κάνω τη στιγμή που πολλοί άχρηστοι (slobs) αποκαλούνται ποιητές».

Στην Ελλάδα έχουμε (και πάντα είχαμε) πολλούς ποιητές. Όμως τα ποιήματα, όμορφα ή άσχημα, δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο για όσους αυτοαποκαλούνται, έμμεσα ή άμεσα, σωτήρες, επαναστάτες, ορίτζιναλ πατριώτες ή γνήσιοι αριστεροί.

View original post 143 more words

Salvador Dalí Illustrates Don Quixote / Stunning Vintage Illustrations of Don Quixote by Roc Riera Rojas

Παιδείας Εγκώμιον

by Maria Popova

The art of fighting surrealist windmills.

View original post 316 more words

Πολύ πριν τον Μέγα Αλεξανδρο, η ελληνική παρουσία στο Πακιστάν — ΕΛΛΑΣ

Εντυπωσιακά ευρήματα στο Πακιστάν δείχνουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες ίσως είχαν φτάσει στην ευρύτερη περιοχή πολύ πριν τον Μέγα Αλέξανδρο.

via Πολύ πριν τον Μέγα Αλεξανδρο, η ελληνική παρουσία στο Πακιστάν — ΕΛΛΑΣ

Cyborg Horse

rabirius

View original post

Το διαβατήριο του Αντώνη Σαμαράκη

style rive gauche

“Οι άνθρωποι εμείς είμαστε μόνοι, ολομόναχοι. Εκατομμύρια άνθρωποι ολομόναχοι. Ο καθένας μας σα να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στη γη. Μια ανθρωπότητα μοναξιάς…”

Δεν ήμουν προετοιμασμένη να διαβάσω αυτό το βιβλίο και είμαι εξίσου απροετοίμαστη τώρα που ετοιμάζομαι να σας μιλήσω για αυτό. Και πως άλλωστε να μιλήσεις για κάτι που σε έκανε να κλάψεις, να τρομάξεις και να ελπίσεις; Δεν υπάρχουν λόγια, μόνο λέξεις τυπωμένες σε χαρτί, που σαν άλλο διαβατήριο σου επιτρέπουν να ταξιδέψεις μέχρι να στενά όρια της πραγματικότητάς σου. Ας κάνω μια προσπάθεια, λοιπόν, να σας μιλήσω για το Διαβατήριο του Αντώνη Σαμαράκη.

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε το 1919 στην Αθήνα, όπου σπούδασε Νομικά. Στα χρόνια της Κατοχής έπραξε έντονο αντιστασιακό έργο με αποτέλεσμα να τον πιάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο. Ευτυχώς (το οποίο συνοδεύεται με βαρύ αναστεναγμό από την συντάκτρια), κατάφερε να δραπετεύσει. Εργάστηκε για χρόνια στο Υπουργείο Εργασίας, ενώ διετέλεσε επίσης εμπειρογνώμων της…

View original post 344 more words

Tasos Livaditis/Τάσου Λειβαδίτη

Manolis

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ήταν τη νύχτα που δώσαμε το μεγάλο δείπνο, οι καλεσμένοι
κάθισαν στο τραπέζι σιωπηλοί, όλοι κάτι περίμεναν, κανείς δεν
ήξερε τί, “ίσως μας λυπηθεί ο Θεός” είπε ο οικοδεσπότης βαριά,
κι ήταν αλήθεια, απίστευτο που πέρασε η νύχτα χωρίς να συμβεί
τίποτα.
Όταν όμως καθώς ξημέρωνε σήκωσαν το τελευταίο ποτήρι, τα
χέρια τους είχαν τις βαριές κινήσεις εκείνων που χωρίς να το
ξέρουν διασταυρώθηκαν στο δρόμο τους με το φριχτό.

ENCOUNTERS

It was the night we offered the big dinner the guests sat around the table
silently they all expected something, nobody knew what, “perhaps God
will have mercy on us” the host said heavily and truly it was unbelievable
that the night passed and nothing happened.
However at dawn when they all raised their last glass their hands had
the tired movement of those who unknowingly on their way had
encountered the abominable.

~Τάσου Λειβαδίτη/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos…

View original post 5 more words

Tasos Livaditis-Selected Poems/Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα

Manolis

ΤΕΡΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ

Ή μάλλον γιά νά `μαι πιό συγκεκριμένος όλα ξεκίνησαν απ’
αυτό τό ρολόι, ένα ρολόι ηλίθιο καί φαλακρό, εγώ τί έφταιξα—
απλώς καθόμουν τ’ απογεύματα ήσυχος στόν καναπέ κι έτρωγα
τίς θείες μου σέ νεαρή ηλικία, αλλά μιά μιά, γιά νά μή φανεί απότομα
η γύμνια τού τοίχου ή μιά φορά στό δρόμο έφτυσα αίμα, τόσο η
πόλη ήταν ακαλαίσθητη
καί μόνον η έλλειψη κάθε ενδιαφέροντος γιά τούς άλλους είναι
πού έδωσε στή ζωή μας αυτό τό ατέλειωτο βάθος.

AFTERNOON DELIGHTS

Or perhaps to be more accurate it all started by
this clock a stupid bald headed clock, it wasn’t my fault —
every afternoon I simply sat quietly on the sofa and ate my
young unties, however but one by one so that the emptiness
of the wall wouldn’t show or another time in the street I spat
blood so much the city was inelegant
that…

View original post 24 more words

ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ/OCEAN’S MARCH

Manolis

ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ

Είχαμε τον κήπο στην άκρη της θάλασσας.
Απ’ τα παράθυρα γλυστρούσε ο ουρανός
κ’ η μητέρα
στο χαμηλό σκαμνί καθισμένη
κεντούσε τους αγρούς της άνοιξης
με τ’ ανοιχτά κατώφλια των άσπρων σπιτιών
με τα όνειρα των πελαργών στην αχυρένια στέγη
γραμένη στη γλαυκή διαφάνεια.

Εσύ δεν είχες έλθει ακόμη.
Κοιτούσα τη δύση και σ’ έβλεπα
—μια ρόδινη ανταύγεια στα μαλλιά σου
—ένα μειδίαμα σκιάς βαθιά στη θάλασσα.

Η μητέρα μου κρατούσε τα χέρια.
Μα εγώ
πίσω απ’ τον τρυφερό της ώμο
πίσω απ’ τα μαλλιά της τα χλωμά
στρωτά μ’ ένα άρωμα υπομονής κ’ ευγένειας
κοιτούσα σοβαρός τη θάλασσα.

Ένας γλάρος με φώναζε
στο βάθος της εσπέρας
εκεί στη γαλανή καμπύλη των βουνών

OCEAN’S MARCH

We had the garden by the seashore.
The sky slipped through the windows
and mother sitting
on her low stool
embroidered the fields of spring
with the open doorsteps of white houses

View original post 97 more words

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ/DIMITRIS LIANTINIS

Manolis

Βιογραφία/Biography

Ο συγγραφέας παιδαγωγός φιλόσοφος και ποιητής Δημήτρης Λιαντίνης, αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας της αγωγής και της Διδακτικής των Ελληνικών μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών μέχρι το 1998, γεννήθηκε το 1942 στην Κοινότητα Πολοβίτσας του Νομού Λακωνίας.
Τελείωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο της Σπάρτης το 1960. Σπούδασε στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έλαβε το πτυχίο του το 1966. Από το 1968 μέχρι το 1970 υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Από το 1970 μέχρι το 1972 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Από το 1973 μέχρι το 1975 υπηρέτησε εκ νέου στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1975 διορίστηκε βοηθός στο Εργαστήριο Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1977 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα με εισηγητή τον Καθηγητή της Φιλοσοφίας Ευάγγελο Μουτσόπουλο από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό «άριστα» και θέμα «Η παρουσία του ελληνικού πνεύματος στις ελεγείες του Duino του Ράινερ Μαρία Ρίλκε».
Δίδαξε Φιλοσοφία…

View original post 857 more words

Hour of the Stars/Dimitris Liantinis-Οι Ώρες των Άστρων/Δημήτρη Λιαντίνη

Manolis

ΑΣΠΙΣ

Καθώς τό σκουτάρι τοῦ ἥλιου
γκρεμίστηκε στούς πολεμικούς ταρσανάδες της δύσης
λυώνει τῆς μέρας τό πρόσωπο
μιά μούμια πεταμένη στό φῶς.
Τά δέντρα ’κεῖ πού θάψαν τό μπόι τους
στήνουν στά πετεινά παγίδες.
Ἕνα καράβι βουλιάζει στήν στεριά
καί τοῦ δρυμοῦ τά ζουλάπια
ξεστρατίσαν στοῦ πέλαου τίς ὀρεινές
γιδοπατιές.
Βγαίνουν στή φόρα οἱ μαστρωπεῖες τῶν ἄστρων
καί τῆς ρεματιᾶς τό αἷμα
βουίζει γυμνό
σπάζοντας τῶν νερῶν τήν ἐπιδερμίδα.
Ἡ σάρκα τῶν πραγμάτων
δέν ἀγγειάζεται οὔτε μέ τόν βασιλικό.
Τό κορμί μου τοῦ Λινοῦ γδαρμένο κρέμεται
στό κατάρτι τοῦ μεσονυχτιοῦ.

SHIELD

When the shield of the sun
descended to the careenage of the west
the face of day melted
a mummy thrown into the light.
Trees set traps for the birds there
where they buried their heights.
A ship sank into the soil
beasts of the forest
went astray into the mountain
goat paths.
The stars’ procurement is revealed
blood…

View original post 29 more words