Αξιοσημείωτα από το βιβλίο “ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ” του Χόρχε Μπουκάι
«Πρέπει να αφήνουμε τα συναισθήματά μας να εκδηλώνονται,
πρέπει να τα στρέφουμε προς το σημείο στο οποίο κατευθύνονται.
Δεν πρέπει να καταπιέζουμε ούτε να καταπίνουμε διάφορα πράγματα.
Δεν πρέπει να στρέφουμε εναντίον μας ούτε τα καλά, ούτε τα κακά, ούτε τα θετικά, ούτε τα αρνητικά.
View original post 96 more words
ΣΙΓΑΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
Τελικά δεν έμεινε νύχτα που να μη γράψω πάνω στο χνοτι-
σμένο τζάμι δυο λόγια και για μας, τα γράμματα σβήνουν γρή-
γορα, ποιος μας θυμάται, πολλοί συντρόφοι πέθαναν, άλλοι χα-
θήκαν ακόμα πιο οριστικά, όσοι επιζήσαμε βαδίζουμε παράμερα,
με τα ρολόγια μας σταματημένα σ’ έναν άλλο χρόνο (γι’ αυτό και
γερνάμε τόσο επώδυνα) — και μόνο καμιά φορά καθώς στριφογυ-
ρίζουμε αμήχανα το καπέλο μας ακούγεται μια σιγανή μουσική
από παλιά φθαρμένα κατορθώματα — είμαστε εξάλλου πολύ
υπερήφανοι για ν’ ακουγόμαστε πιο δυνατά. Ησυχία.
Οι άνθρωποι μας σπίλωσαν, μα θα μας διαφυλάξει ωραίους
η ανωνυμία της Ιστορίας.
LOW TONE MUSIC
Finally there wasn’t any night that I didn’t write something
about us on the steamed up window glass; the letters soon faded
who remembered of us? Many comrades died, others vanished for
good; we who survived walk as if not to be seen; our watches
stopped at another time (for this we grow old so painfully) — and
only sometimes when we aimlessly turn around our hats a low tone
music is heard about our old almost forgotten deeds — on the other
hand we are too proud to be loud. Quiet.
People have sullied us however we’ll be kept beautiful in
the anonymity of History.
TASOS LIVADITIS, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, Vancouver, 2014
ΑΠΟΔΡΑΣΗ
Εκεί που περπατούν ξυπόλητοι με φαρδιά πέλματα
εκεί που ψήνουν στα κάρβουνα κόκκινα ψάρια
εκεί που σταυρώνουν μεγάλα χταπόδια στον ήλιο—
δέντρα στις βάρκες, αγέρας στο τρίχωμα του στήθους
γυμνή λησμονιά κι ο πελαγίσιος μύθος της γέννησης,
Ιούλιος μήνας, Δευτέρα, φέγγοντας τ’ αυγά των γλάρων.
BREAKOUT
Where they walk barefoot and flat soled,
where they cook red fishes on charcoal,
where they crucify big octopi in the sunlight –
trees in boats, wind in the chest hair
naked forgetfulness and the sea’s myth of birth,
month of July, Monday, gleaming on the seagull eggs.
Autumn by the Greenhouse, Edvard Munch – 1923-1925
του Κλαούντιο Καρνιέρι, Η ΑΥΓΗ, 26.7.2015
Οι εκδόσεις Επέκεινα, με έδρα τα Τρίκαλα, μας χάρισαν αυτές τις δύσκολες μέρες, ένα ακόμα ωραίο βιβλίο: τη συζήτηση μεταξύ του Πιέτρο Ινγκράο και του Κλαούντιο Καρνιέρι με τίτλο «Η πρακτική της αμφιβολίας». (μετάφραση από τα ιταλικά: Τόνια Τσίτσοβιτ, πρόλογος: ΚώσταςΔουζίνας, επιμέλεια: Βαγγέλης Γαλάνης). Όπως γράφει ο Κ. Δουζίνας, η συνέντευξη αποτελεί «μια συναισθηματική συμπύκνωση και μια αναζωογονητική περιήγηση στην ιστορία της Ιταλικής και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς του δευτέρου μισού του 20ου αιώνα.
View original post 1,172 more words
Οι μάγισσες και αστρομάντισσες της Θεσσαλίας, και ειδικά της Υπάτης, ασκούσαν τεράστια γοητεία στον κόσμο.
Η Αγλαονίκη, η Μυκάλη, η Μήδεια αλλά και η Λυούσα ήταν εξαιρετικά διάσημες. Αυτές και άλλες μάγισσες και αστρομάντισσες της Θεσσαλίας, και ειδικά της Υπάτης, ασκούσαν τεράστια γοητεία στον κόσμο.
View original post 377 more words
This is a European serin video from the Netherlands.
