ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟ ΘΕΜΑ
Δεξιά, καθώς ανεβαίναμε την κυκλική ξύλινη σκάλα,
ήταν μια θολωτή εσοχή, όπου άλλοτε κάποιο άγαλμα στεκόταν,
ίσως να `ναι και τώρα, το μέρος δε φωτίζεται καλά τη μέρα,
τη νύχτα ο γλόμπος της οροφής καμένος—δεν τον αλλάξαν,
ωστόσο, και στο πιο λαθραίο μας πέρασμα, το άγαλμα εκείνο
(ολόγυμνο το δίχως άλλο) μια ελαφρά χειρονομία θα κάνει
κάτι θα πει για τα καμένα σπίρτα στα κλειστά υπνοδωμάτια
ή για το πόδι εκείνο που γυμνό πατάει ένα μικρό χαρτί ημερολογίου
όπου είναι γραμμένος ο αριθμός του τηλεφώνου μου, ύστερα
όταν κατέβουμε και βγούμε απ’ τη διπλή τζαμένια πόρτα,
ένα ποδήλατο περνάει κατάφορτο με κόκκινα μπαλόνια.
REPETITION
To the right, as we climb the circular wooden stairs,
was a domed alcove where in the past a statue sat,
perhaps it still does; the space is not well lit during the day;
at night, the ceiling lamp is burnt out – they’ve never replaced it;
however even in our most covert benign passing, that statue,
(perhaps totally naked) would make a slight movement
it would say something for the used-up matches in the closed bedrooms
or for that naked leg stepping on a small piece of calendar paper
where my telephone number is written; then,
when we descend going out the double glass door
a bicycle, loaded with red balloons, passes by.
Hellenic Canadian Literature 
One thought on “Yannis Ritsos/translated by Manolis Aligizakis”