ΑΦΗ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Αυτό μονάχα. Τίποτ’ άλλο. Χρόνος διαμελισμένος.
Ανεμόμυλοι χάσκουν σε παλιούς λόφους εξορίας.
Οι σφουγγαράδες δε γύρισαν. Μια φανέλα χτυπιέται στο σύρμα.
Ανάβω τη λάμπα μου κι εργάζομαι μόνος
στο ίδιο νυχτερινό γυμνό χωρίς μοντέλο.
TOUCH OF LONELINESS
Just this. Nothing else. Time dismembered.
Windmills gape on the ancient hills of exile.
The sponge divers didn’t return. An undershirt unfurls on the clothesline.
I light my lamp and work alone
on the same nightly nude statue without a model.