Ο ΣΩΤΗΡΑΣ (by Miltos Sachtouris)
Μετρώ στα δάχτυλα των κομμένων χεριών μου
τις ώρες που πλανιέμαι στα δώματα αυτά τ’ ανέμου
δεν έχω άλλα χέρια αγάπη μου κι οι πόρτες
δε θέλουνε να κλείσουν κι οι σκύλοι είναι ανένδοτοι
Με τα γυμνά μου πόδια βουτηγμένα στα βρώμια αυτά νερά
με τη γυμνή καρδιά μου αναζητώ (όχι για μένα)
ένα γαλανό παράθυρο
πώς χτίσανε τόσα δωμάτια τόσα βιβλία τραγικά
δίχως μια χαραμάδα φως
δίχως μια αναπνοή οξυγόνου
για τον άρρωστο αναγνώστη
Αφού κάθε δωμάτιο είναι και μια ανοιχτή πληγή
πώς να κατέβω πάλι σκάλες που θρυμματίζονται
ανάμεσα απ’ το βούρκο πάλι και τ’ άγρια σκυλιά
να φέρω φάρμακα και ρόδινες γάζες
κι αν βρω το φαρμακείο κλειστό
κι αν βρω πεθαμένο το φαρμακοποιό
κι αν βρω τη γυμνή καρδιά μου στη βιτρίνα του φαρμακείου
Όχι όχι τελείωσε δεν υπάρχει σωτηρία
Θα μείνουν τα δωμάτια όπως είναι
με τον άνεμο και τα καλάμια του
με τα συντρίμμια των γυάλινων προσώπων που βογγάνε
με την άχρωμη αιμορραγία τους
με χέρια πορσελάνης που απλώνονται σε μένα
με την ασυχώρετη λησμονιά
Ξέχασαν τα δικά μου σ ά ρ κ ι ν α χέρια που κόπηκαν
την ώρα που μετρούσα την αγωνία τους
SAVIOR
I count the fingers of my severed hands
the hours I’ve spent on these windy roofs
I have no other hands, my love, and the doors
don’t close and the dogs are uncompromising.
With my naked legs deep in these dirty waters
with my naked heart I long (not for myself)
a light-blue window
how have they built so many rooms
so many tragic books
without a shred of light
without a short breath of oxygen
for the sick reader
since each room is but an open wound
how can I descent the tumbled stairs again
among the bog and the wild dogs
to bring medicine and rosy gauzes
and if I find the pharmacy closed
and if I find the pharmacist dead
and if I find my naked heart on the window display of the pharmacy
No, no, it’s all over, there’s no salvation
the rooms will remain as they were
with the wind and its reeds
with the ruins of glassy faces that moan
with their achroous bleeding
with porcelain hands opened towards me
with the unforgiving forgetfulness
They’ve forgotten my fleshy hands which were severed
when I was measuring their agony
ANTHOLOGY OF NEOHELLENIC POETRY, translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, autumn 2017
