ΦΑΙΔΩΝΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ
Έτρεχε
τρελός από έρωτα
παντού και πουθενά.
Πέρναγε απ’ τους στήμονες των λουλουδιών
κι έβγαινε στο αεράκι, φιλτραρισμένο απ’ τα πυκνόφυλλα.
Μάζευε τις κηλίδες φωτός που ξέφευγαν
απ’ τιςσκιές των δέντρων
ν’ ανοίγει δρόμο στ’ αφέγγαρα σκοτάδια.
Άφηνε τροφή στα λημέρια
των λύκων των μοναχικών
και μέλι στις αρκούδες.
Στα σύννεφα έγνεφε
που να ρίξουν τη βροχή τους
κι έπαιζε τους κεραυνούς στα δάχτυλα.
Δίπλωνε τη νύχτα σα χαρτί, πρώτα στα δύο
ύστερα στα τέσσερα και τέλος στα οκτώ.
Το πρωί, με τον πρώτο ιδρώτα του ήλιου, έφτανε στο σπίτι
και κάλπαζε στο γυμνό της Σώμα
όπως σε όαση που τέλος δεν έχει
μήτε αρχή.
TRUE DON CHIXOTE
Crazy in love
he run
everywhere and nowhere
he passed from the pistils of the flowers
and came out to the air
filtered by the thick leafage
he collected the lighted spots
escaped from the shades of trees
and he marked paths during the moonless nights
he left food close
to the dens of lonely wolves
and honey to the bears
he waved to the clouds
to guide their rain
and he played with the thunderbolts in his fingers.
He folded the night, like paper, in two
then in four and finally in eight.
In the morning with the first sweat of the sun
he arrived to his house and galloped
on her naked body
as if in an oasis that had no end
nor beginning.
ANTHOLOGY of NEOHELLENIC POETRY, translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2017
