Γράφει η Βέρα Ι. Φραντζή
Κατεβαίνουν εκατοντάδες μικρά ζεματισμένα κεφαλάκια μέσα στα μεταλλικά κουτιά τους -πολλών, λίγων κυβικών εδώ που φτάσαμε δεν κάνει διαφορά- για να βρουν το λίκνο της διασκέαδασης στο μικρό θαλάσσιο κόλπο.Φουριόζοι, ταλαντούχοι στο φρένο και στο γκάζι, παρεμφερείς με τους προγόνους των δεινοσαύρων στοιχίζονται ο ένας πίσω από τον άλλον για πρώτη φορά τόσο πειθήνια μέχρι να βρεθεί η θέση πάρκιγκ. Εκεί μεταλλάσσονται σε αιμοβόρα δίποδα που με τους χαυλιόδοντές τους οριοθετούν τον χώρο που θα εναποθέσουν το μεταλλικό κουβούκλιο και θα ξεκινήσουν να περπατάνε ξανά για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να ξανακαθήσουν στην καρέκλα της καφετέριας ώστε να αγναντέψουν με την ησυχία τους τις όμορφες εξατμίσεις των διερχόμενων αυτοκινήτων.
Αυτό το λέμε διασκέδαση πια.
Είναι τόσο τυποποιημένη η διασκέδαση που στο τέλος θα την αγοράζεις από το περίπτερο συσκευασμένη σε προσφορά με το μηνιαίο περιοδικό ‘’Πλέξη και κέντημα’’. Το Σάββατο θα πάμε για ποτό, την…
View original post 246 more words