Ο θανατος σου, η διασκεδαση σου

sifiniera

Γράφει η Βέρα Ι. Φραντζή

Κατεβαίνουν εκατοντάδες μικρά ζεματισμένα κεφαλάκια μέσα στα μεταλλικά κουτιά τους -πολλών, λίγων κυβικών εδώ που φτάσαμε δεν κάνει διαφορά- για να βρουν το λίκνο της διασκέαδασης στο μικρό θαλάσσιο κόλπο.Φουριόζοι, ταλαντούχοι στο φρένο και στο γκάζι, παρεμφερείς με τους προγόνους των δεινοσαύρων στοιχίζονται ο ένας πίσω από τον άλλον για πρώτη φορά τόσο πειθήνια μέχρι να βρεθεί η θέση πάρκιγκ. Εκεί μεταλλάσσονται σε αιμοβόρα δίποδα που με τους χαυλιόδοντές τους οριοθετούν τον χώρο που θα εναποθέσουν το μεταλλικό κουβούκλιο και θα ξεκινήσουν να περπατάνε ξανά για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να ξανακαθήσουν στην καρέκλα της καφετέριας ώστε να αγναντέψουν με την ησυχία τους τις όμορφες εξατμίσεις των διερχόμενων αυτοκινήτων.

Αυτό το λέμε διασκέδαση πια.

 

Είναι τόσο τυποποιημένη η διασκέδαση που στο τέλος θα την αγοράζεις από το περίπτερο συσκευασμένη σε προσφορά με το μηνιαίο περιοδικό ‘’Πλέξη και κέντημα’’. Το Σάββατο θα πάμε για ποτό, την…

View original post 246 more words

György Lukács: Οι δυο Εποχές του Αστικού Υλισμού

*Ο Γκεόργκ Λούκατς ήταν επιφανής Ούγγρος μαρξιστής φιλόσοφος και λογοτεχνικός κριτικός. Το παρόν είναι ένα από το άρθρα του στη Ρότε Φάνε, εφημερίδα του ΚΚ Γερμανίας, γραμμένα και δημοσιευμένα το 1922. Περιλήφθηκε στο αφιέρωμα στον Λούκατς στον τόμο 1 της Μαρξιστικής Σκέψης, σελ. 257-59.

Στην αρχή της 18ης Μπριμέρ του ο Μαρξ  παραθέτει τη δήλωση του Χέγκελ «“ότι όλες οι μεγάλες πράξεις και πρόσωπα στην  παγκόσμια ιστορία εμφανίζονται δυο φορές, σαν να λέμε”. Ξέχασε να προσθέσει:  “Την πρώτη φορά σαν τραγωδία, τη δεύτερη σαν φάρσα”». Αυτή η φράση  συνταιριάστηκε αναφορικά με την ιστορία της κοινωνικο-πολιτικής επανάστασης,  αλλά επίσης φαίνεται αληθινή για την ιστορία των πολιτικών “επαναστάσεων”.  Γιατί ενώ ο (αστικός) υλισμός του 18ου αιώνα, ο υλισμός του Χόλμπαχ και του  Ελβέτιου, ήταν μια επαναστατική πράξη με την αληθινή έννοια της λέξης, ο  θορυβώδης “υλισμός” του 19ου αιώνα (Λούντβιχ Μπίχνερ, Βογκτ, Μόλεσοτ) ήταν μια  κούφια ηχώ εκείνου του μεγάλου κινήματος…

View original post 1,129 more words

Unstable Weather Conditions

rabirius

View original post

Διονύσιος Σολωμός & Μάνος Χατζιδάκις, Το όνειρο

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Το όνειρο

Μουσική:Μάνος Χατζιδάκις
Ποίηση:Διονύσιος Σολωμός
Τραγούδι:Δημήτρης Ψαριανός
Δίσκος:Ο Μεγάλος Ερωτικός (1972)

Άκου έν’ όνειρο, ψυχή μου,
Και της ομορφιάς θεά∙
Μου εφαινότουν οπώς ήμουν
Μετ’ εσένα μία νυχτιά.

Σ’ ένα ωραίο περιβολάκι
Περπατούσαμε μαζί,
Όλα ελάμπανε τ’ αστέρια
Και τα κοίταζες εσύ.

Εγώ τ’ σο’ ’λεα: «Πέστε, αστέρια,
Είν’ κανέν’ από τ’ εσάς,
Που να λάμπει από κει απάνου
Σαν τα μάτια της κυράς;

Πέστε αν είδετε ποτέ σας
Σ’ άλλη, τέτοια ωραία μαλλιά,
Τέτοιο χέρι, τέτοιο πόδι,
Τέτοια αγγελική θωριά;

[…]

Εσύ έκαμες ετότες
Γέλιο τόσο αγγελικό,
Που μου φάνηκε πως είδα
Ανοιχτό τον ουρανό.

Και παράμερα σ’ επήρα
Εισέ μια τρανταφυλλιά
Κι έπεσά σου αγάλι αγάλι
Στην ολόλευκη αγκαλιά.

Κάθε φίλημα, ψυχή μου,
Όπου μο ’δινες γλυκά,
Εξεφύτρωνε άλλο ρόδο
Από την τρανταφυλλιά.

Όλη νύχτα εξεφυτρώσαν,
Ως οπού ’λαμψεν η αυγή,
Που μας ηύρε και τους δυο μας
Με την όψη μας χλωμή.

View original post 20 more words

Γεώργιος Σουρῆς ~ Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας

the Tempest Ahead

https://plus.google.com/u/0/collection/UIUeV

Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας

Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;

Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;

* * *

Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Γεώργιος Σουρῆς (1853-1919)

View original post