The IANOS presentation. Thank you, Christina Linardakis for inviting me to take part in this event.
Η παρουσίαση του οργανισμού ΣΤΙΓΜΑ ΛΟΓΟΥ κατω από την αιγίδα του ΙΑΝΟΥ. Ευχαριστώ πολύ τη Χριστίνα Λιναρδάκη που με προσκάλεσε στην εκδήλωση.
Month: January 2018
The Myth of Sisyphus, a lively introduction to the absurd (Part 1)
There is but one truly serious philosophical problem, and that is suicide. Judging whether life is or is not worth living amounts to answering the fundamental question of philosophy.
There is probably no better introductory sentence than the above. The Myth of Sisyphus, a philosophical essay by Albert Camus, is published in 1942 with the English translation arriving about a decade later. I had tried to make this reading several times in past, the first being when I was still in high school. Yet I always failed for I was too young to understand at the beginning and too frightened to find out the answer later on, even when I had read a great deal of literature by the same author. Time has come though for a man to face his fear and read each page like drinking sip after sip a bitter cup of tea which appeared to slay…
View original post 1,375 more words
Μυθογραφία
Η Rithika Merchant γεννήθηκε στη Βομβάη το 1986. Το 2008 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Parsons, The New School For Design της Νέας Υόρκης, ενώ το 2006 πέρασε ένα διάστημα στην Πάρο, στο πλαίσιο του προγράμματος Hellenic International Studies In The Arts.
Η Rithika Merchant εντοπίζει τους κοινούς τόπους στις μυθολογίες των λαών: «Θέλω να εξερευνήσω το νήμα που διέπει διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες. Υπάρχουν παρόμοιες εκδοχές μύθων, ιστοριών και ιδεών, κοινές σε πολιτισμούς σε όλον τον πλανήτη. Η δική μου ζωγραφική κινείται σε αυτή την αντίληψη, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί πλάσματα και σύμβολα που προέρχονται από το προσωπικό μου εικαστικό λεξιλόγιο. Με ενδιαφέρουν τα μοτίβα που προκύπτουν από τη συσσώρευση σχημάτων και ο τρόπος με τον οποίο τα κομμάτια ταιριάζουν μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια εικόνα — όπως όταν φτιάχνεις ένα παζλ. Τα έργα μου εξερευνούν τη δεισιδαιμονία, τον μύθο και την τελετουργία, απεικονίζοντας αποσπάσματα από το δικό μου, εσωτερικό folklore. Παράλληλα, τη…
View original post 32 more words
Οδυσσέας Ελύτης: ὁ Ἑλληνισμός, γιά τήν ὥρα τουλάχιστον, ἐπέτυχε ὡς γένος, ἀλλ᾿ ἀπέτυχε ὡς κράτος!
Μια σπάνια συνέντευξη που έδωσε ο Οδυσσέας Ελύτης στον Ρένο Αποστολίδη στην Ἐφημερίδα «Ἐλευθερία» στις 15 Ιουνίου του 1958. Τα λόγια του παραμένουν επίκαιρα.
View original post 1,241 more words
Disappointment Of The Year Awards: Star Wars, The Last Jedi
“Suck, you must not” – Yoda
“My disappointment cannot be overstated” – Snoke
“Thankfully, they killed me in the previous movie” – Han Solo
They did it, they murdered it, the whole movie! Star Wars was some kind of a ritual here in the US winter period I felt it not as much Christmas season but rather as Stars wars season. The previous two movies were quite decent, for the action-movie genre of course. It was not the deepest philosophy in the universe but you could enjoy the basic storyline. The current one is ridiculous. I don’t know were to start, so I’ll just make a random list:
- Why were the hoods of the aircraft at the last battle scene wide open? You are going to battle, you are in a hostile planet, damn it details!
- The point of diversity on an intergalactic civilization was ridiculous. Do we really need…
View original post 189 more words
Σύννεφα- Ποίημα – Nuvole – Poesia
Artworks © Elena Di Giosia, Ευγενής παραχώρηση δικαιωμάτων.
Άσπρα σύννεφα,
φωτίζουν το πρόσωπό σου
και σβήνουν από τη γη το σώμα σου.
Ό,τι αγάπησα πιο πολύ,
το παρασέρνει η βροχή.
Πώς να σε μαζέψω σταγόνες,
με χέρια τρύπια;
Πως να χορτάσω,
από γλυφό νερό;
♠ ♠ ♠
Nuvole bianche,
illuminano il tuo volto
e cancellano dalla terra il tuo corpo.
Ciò che di più ho amato,
lo sta trascinando la pioggia.
Come raccoglierti gocce
con le mani bucate?
Come saziarmi,
dell’acqua piovana?
© Copyright 2017 Σούκουλης Δημήτρης – All Rights Reserved
«ΤΕΡΑΣ» Όσο σε φοβίζει τόσο σε τραβάει να χωθείς στην αγκαλιά του
Ο έρωτάς σου έχει το σχήμα των χεριών μου
Η ψευδαίσθηση ελευθερίας που μας προσφέρει ο έρωτας αποτελεί μέρος της ίδιας της φύσης του. Είναι αποτέλεσμα της ιδιόμορφα υπερκαθορισμένης σχέσης του με την πραγματικότητα.
Κανένας έρωτας δεν μπορεί να υπάρξει έξω από την πραγματικότητα.
Με όση καταναλωτική βουλιμία επιτάσσει το πάθος αρκούμαστε στα γλυκόπικρα αθύρματα μιας επηρμένης αίσθησης, που, συνωθεί γύρω απ’ το πτώμα του ενικού αριθμού τον πληθυντικό των μικρών δεσποτειών.
Η ερωτική ατμόσφαιρα δονείται από την κίνηση του απορυθμισμένου εγωισμού, που ξαναβρίσκει μετά την προσωρινή διαταραχή μια νέα ισορροπία στις συνθήκες και στις συμβάσεις που ακολουθούν το σφετερισμό.
Διότι κάθε ερωτική χειρονομία συνίσταται στο να σφετερίζεσαι μαζί με το σώμα και την ταυτότητα τού άλλου, πράξη κανιβαλική και αποτρόπαια.
Μα ο κανιβαλισμός είναι η δεύτερη φύση μας σκορπισμένη μες στην πολυώνυμη επικράτεια των βλεμμάτων, παροχετεύοντας την αρχική επιθυμία σε μια πληθώρα γεύσεων χωρίς ούτε μια ανάμεσά τους να χάνει το δριμύ της άρωμα.
Όπως όλα τα ειδεχθή…
View original post 124 more words
Yannis Ritsos/translated by Manolis Aligizakis
ΜΕΤΑ ΤΗ ΦΥΓΗ ΤΩΝ ΣΑΛΠΙΓΚΤΩΝ
Να μαζεύεις—λέει—τί να μαζεύεις; — καμένα σπιρτόξυλα,
κουμπιά από γιλέκα πεθαμένων, σπασμένες τσατσάρες,
λέξεις φθαρμένες, και τ’ άλλα εκείνα, αόριστα κι ανώνυμα. Άλλωστε,
δυο μήνες τώρα, οι σαλπιγκτές έχουν χαθεί πίσω απ’ τους λόφους
ή πίσω απ’ τα μεγάλα βουνά. Δεν ακούγονται πια τ’ απογεύματα
ούτε και τα μεσάνυχτα κάποτε με την έκλειψη της σελήνης. Βέβαια
την άλλη μέρα βγήκαν οι γυναίκες στο κοντινό δασύλλιο, να μαζέψουν
στα παλιωμένα καλάθια τους τίποτα σαλιγκάρια. Στο νεροχύτη
είχαν αφήσει τ’ άπλυτα ποτήρια και κομμάτια καπνισμένα γυαλιά. Όμως
εγώ
δεν είχα τίποτα, ούτε ήξερα τίποτα. Είχα κρατήσει μονάχα
τη λέξη β ο υ ν ό. Κι ανέβαινα πράγματι, και μάλιστα μ’ εμπιστοσύνη
ότι θα δω στο αντίπερα βάθος τον Κόκκινο Πύργο. Και τον είδα.
AFTER THE TRUMPETER’S LEAVE
To gather things – he says – to gather what? – burnt up matches
buttons from vests of dead people, broken combs,
worn-out words and the others, those vague and anonymous. Nevertheless,
for two months now the trumpeters have vanished behind the hills
or behind the high mountains. You never hear them in the afternoon
anymore not at midnight or sometimes with the moon eclipse.
Certainly, the next day women went out to the nearby forest to gather
escargot in their old baskets. They had left the unwashed glasses
and pieces of smoked-up glass in the sink. However,
I
neither had anything, nor knew anything. I had only kept
the word m o u n t a i n. And I truly ascended and indeed with confidence
knew that on the opposite side I could the Red Tower. And I saw it.
Γιάννη Ρίτσου-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη, Libros Libertad, 2011
Yannis Ritsos-Poems/Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2011
SNOW
You came in silence
how snow comes,
and in the morning
the heart was all white
and didn’t know what to say.
You covered me
like the smallest of violets
and I felt the white breath
of the earth opening to me
at the song of the titmouse.
Like the apple tree I tremble
at your caress.
How slight is the moon tonight.
Renato Fiorito, Italy
Translation Germain Droogenbroodt – Stanley H. Barley
ΧΙΟΝΙ
Ήρθες σαν τη σιωπή
όπως πέφτει το χιόνι
και το πρωί
τόσο η καρδιά ήταν λευκή
που δεν είχε τίποτα να πει
με κάλυψες
σαν μια μικρή βιολέτα
κι ένιωσα τη λευκή ανάσα
της γης μπροστά μου ν’ ανοιχτή
με το τραγούδι του αιγίθαλου
και τρέμω σαν μηλιά
στο χάδι σου
πόσο λεπτό είναι απόψε
το φεγγάρι
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translated by Manolis Aligizakis
Hellenic Canadian Literature 