ΕKΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ
Όλη νύχτα άγρυπνη
υποσχέθηκες να μην κλάψεις
να οδηγήσεις στο κέντρο της πόλης
στο δικηγόρο, να ταχτοποιήσεις
τις τελευταίες εκρεμότητες.
Ξαφνικά αισθάνεσαι την παρουσία του
τόσο έντονα μέσα στο αυτοκίνητο
στο κάθισμά του που πάντα έλεγε
πως ήταν ο θρόνος του
και νοιώθεις σαν να κάθεσαι πάνω του
μέσα βαθειά η στύση του
σαν κείνη τη φορά χρόνια πίσω
που τον έκανες σέλα στον απόμερο
δρόμο του πάρκου και βγάζεις
το αυτοκίνητο στην άρκη του δρόμου
ο χτύπος της καρδιάς σου επιταχύνεται
και μια γλυκιά ζεστασιά σε συνεπαίρνει
από τη σπονδυλική σου στήλη
στη λεκάνη που ηδονινά κουνιέται
προς τα μπρός και προς τα πίσω.
LOOSE ENDS
All night long sleepless
you promised not to cry
to drive to downtown
to the family lawyer
and tie up loose ends
suddenly you sense his presence
so intensely in the car
on the driver seat
he used to call his kingdom
you feel as if sitting on top of him
his erection deep inside you
like when you saddled him
back then in the secluded
Horseshoe Bay Park road and
you pull the car to the shoulder
rapid heartbeat overtakes you
a sweet elation runs through
your spine down to your torso
conspicuously moving
forward and backward
AUTUMN LEAVES, poetry by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2014