Autumn Leaves, poetry by Manolis Aligizakis

ΑΡΝΗΣΗ

Δισταχτικά το φεγγαρόφωτο
θρονιάζεται στο κομοδίνο
περίγραμμα του φλογισμένου της κορμιού
στο έρημο κρεβάτι απλωμένο

σαν ασύστολος επιδρομέας
η χινοπωριάτικη αύρα κλεφτά
ορμά απ’ το μισάνοιχτο παράθυρο
τις γάμπες της να δει, που απαλά
τρίβονται η μια πάνω στην άλλη

τα δυο της δάχτυλα κυλούν
αργά πάνω στην υγρή ήβη

ακούσια συνωμοσία ανέμου
και παραθυρόφυλλου, δημιουργούν
ένα τρίξιμο θλιμμένο
που στην πραγματικότητα τη φέρνει

παλμοί καρδιάς ανακλώνται
στου καθρέφτη την ανταύγεια
και πέφτοντας στο πάτωμα νεκροί
θρηνούν άδικη μοίρα κι αυτήν ακόμα
του ονείρου τη χαρά μου αρνήθηκες.

DENIAL

Hesitant moonlight enters

to sit on the night table

outline of her conflagrated body

laid on the deserted bed

shameless raider

the autumn breeze sneaks through

the half open window

to observe her two thighs

softly rubbing against each other

two fingers travel over

her wet mound

involuntary conspiracy of wind

and window shutter

create sorrowful creak

that brings her to consciousness

heart beats bounce off

the gleaming mirror to fall

dead onto the carpet crying

unfair life even this dreamy

pleasure you deny me.

AUTUMN LEAVES, poetry by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2014

Σίνων (μυθολογία)

Χείλων

εξώφυλλο Ο Σίνων οδηγείται στον Πρίαμο. Μινιατούρα στο χειρόγραφο Vergilius Romanus στην Αινειάδα του Βιργίλιου. Αρχές του 5ου αιώνα.

copyright © μετάφραση – επιμέλεια Χείλων

Ο Σίνων, γενεαλογικά ήταν συγγενής του Οδυσσέα, γιος του Αισίμου, αδελφού της Αντίκλειας, η οποία ήταν η μητέρα του Οδυσσέα. Δηλαδή ο Οδυσσέας και ο Σίνων ήταν πρώτα ξαδέλφια με κοινό παππού τον Αυτόλυκο. Ήταν υπεύθυνος για την είσοδο του Δούρειου Ίππου στην Τροία και το άναμμα πυρσού ως σήμα προς τους Αχαιούς για την τελική επίθεση.

Ο Σίνων αναφέρεται κυρίως από τον Βιργίλιο στο έργο «Αινειάδα».

Ανάθεση αποστολής

Μετά από δέκα χρόνια άκαρπων στρατιωτικών προσπαθειών, οι Αχαιοί συνειδητοποίησαν ότι η Τροία μπορούσε να καταληφθεί με δόλο παρά με τη βία και αυτή η εκτίμηση τους οδήγησε να κατασκευάσουν ένα ξύλινο ίππο (Δούρειος Ίππος) ο οποίος επρόκειτο να γίνει το όργανο της νίκης. Στα έπη Ιλιάς Μικρά και Ιλίου Πέρσις ως κατασκευαστής του αλόγου προβάλλεται ο Επειός

View original post 1,987 more words

Η αρχαία Εγνατία Οδός αποκαλύπτει την ιστορία της

ΕΛΛΑΣ

Εργασίες συντήρησης και ανάδειξης αναμένεται να ξεκινήσουν την άνοιξη

Η πόλη της Καβάλας έχει την τύχη –και ταυτόχρονα το προνόμιο– να διατηρεί στις παρυφές της, σε αρκετά καλή κατάσταση, ένα μεγάλο τμήμα της αρχαίας Εγνατίας Οδού, του μεγάλου αυτού δρόμου που ένωνε την Ανατολή με τη Δύση και που μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα αποτελούσε μία από τις κυριότερες οδικές αρτηρίες της νότιας Βαλκανικής.

View original post 491 more words

Μενδώνη: Προτεραιότητα για το ηλεκτρονικό εισιτήριο αποτελούν οι Δελφοί και η Ολυμπία

ΕΛΛΑΣ

Η οικονομική διάσταση του πολιτισμού βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης που πραγματοποίησαν σήμερα η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, και ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Β&Μ Θεοχαράκη, Φάνης Παπαθανασίου, στο πλαίσιο του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών 2020. Τίτλος του 5ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, το οποίο φέτος, λόγω ειδικών συνθηκών, πραγματοποιείται διαδικτυακά, είναι «Η Επόμενη Μέρα».

View original post 375 more words

Daily Dose of Affirmation

Be Inspired..!!

Each day you can journey from your Alpha (it begins with you) to your Omega, which in the teachings of Pierre Teilhard de Chardin, is the point within each of us where our inner spiritual nature meets our outer worldly nature.

It is with this thought I bring to you daily dose of affirmations for your mind and soul. An affirmation a day, keeps the therapist away!!! Here are your affirmation for today :

• My inner peace, love and beauty naturally radiates outwards.
• My relationships are always safe and fulfilling.
• I am endlessly grateful for the abundance of love in my life.
• I am confident, self assured and full of charisma.
• I develop chemistry with ease with those that I am attracted to.

Gratitude is the best attitude.

View original post

Stéphane Mallarmé, Ίγκιτουρ ή η τρέλα του Ελμπενόν

Ενύπνια Ψιχίων

.

Και από το Μεσονύκτιο παραμένει η παρουσία του σε μια νοητή κάμαρα του χρόνου όπου η μυστηριώδης επίπλωση αναχαιτίζει ένα ανεπαίσθητο θρόισμα σκέψης, φωτεινή ρωγμή που την προκαλεί η επάνοδος των ηχητικών κυμάτων της και η πρωταρχική τους διάχυση, ενώ (με μια οριακή κίνηση) ακινητοποιείται η προηγούμενη από την πτώση της ώρας θέση σε μια χαυνωτική ηρεμία ενός καθαρού εγώ, που για καιρό το ονειρευόμουν· όμως ο χρόνος του μεσονυκτίου, στερημένος από κάθε σημασία πέρα από την παρουσία του, έχει απορροφηθεί από τις βαριές πτυχώσεις που πάνω τους στάθηκε, λαμπρύνοντάς τες, το θρόισμα που έσβησε μες στη λήθη, σαν κώμη ασθενική, γύρω από το πρόσωπο του οικοδεσπότη, το φωτισμένο με μυστήριο, και με το βλέμμα άδειο όμοιο με τον καθρέφτη.

Είναι το καθαρό όνειρο του Μεσονυκτίου, που έχει αυτοαφανιστεί, και το αντιληπτό φέγγος του, που εξακολουθεί να υπάρχει μόνο στο κέντρο της πραγμάτωσής του της βυθισμένης στη σκιά…

View original post 81 more words

Übermensch, poetry by Manolis Aligizakis

ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ

Στα μάτια σου οι λέξεις παιγνίδιζαν κι όμως τα χείλη

μένανε ερμητικά κλειστά σαν τις στροφές ποιήματος

που γράφονταν τη νύχτα όταν φοβόσουν, των πεύκων το

γλυκό τραγούδι έφερνε μηνύματα απ’ το νοτιά

άρωμα ψωμιού φρεσκοψημένου που κλέψαμε

σαν ήμασταν παιδιά, να μην ξαναπεινάσουμε ποτέ,

κόκκινοι οι λοβοί σου, νότες που αντήχησαν την

ήττα διαμάχης, στην άκρη των χειλιών ο φόβος

κρύβονταν κι ένας ακόμα μύθος σάπισε.

Ρυάκια οι επιθυμίες στην πλατεία παρέλαυναν μαύρο

βελούδινο φόρεμα, το δρόμο που πήρε για την εκκλησιά,

εικόνες των αγίων μας να σκανδαλίσει, τότες

που απεγνωσμένοι τα μάτια κλείσαμε και τρέξαμε

στο κοντινό ξενοδοχείο δίχως λέξη καμιά να πούμε.

~ Μου αρέσουν όποιοι έχουν βαθειά στην ψυχή την πληγή

και μπορεί να καταστραφούν στη στιγμή. Αυτοί πρόθυμα

περνάνε το γεφύρι.

Velvet

Words played in your eyes yet the lips tightly shut

like the stanza of the poem written during the night

you were afraid; the pines brought message from

the south wind, aroma of freshly baked bread

we stole when young, that we never feel hungry

again. In our red earlobes, notes reverberated defeat

of argument and fear lurked on the edge of your lips:

another myth decomposed.

Parade of our desires in the plaza, black velvet

garment over your skin and went to the little chapel

the icons of our saints to scandalize. Then

we closed our eyes and run to the closest hotel, not

a single word spoken.

~ I like those with a deep wound in their souls, who

can be easily destroyed. Those willingly pass over

Second Advent of Zeus, poetry by Manolis Aligizakis

ΕΡΩΣ ΙΙ

Σαν από βιβλίο ο Έρως παρουσιάστηκε

με συμβουλές

κι αινίγματα

άρωμα της γαρδένιας που κυμάτισε

στο πνιγηρό δωμάτιο

         λοφίσκοι ομαλοί

         σαν στήθη κοριτσιών

με το στεφάνι στα μαλλιά

φλάουτο που ακούστηκε

                           και ξεκίνησα

                           τη βιαστική μου άνοδο

                           διασκελίζοντας το καφετί χώμα

τον κόσμο τούτο ήταν γραφτό μου

να δεχτώ

και να τον ερευνήσω

         σαν απ’ το ψηλό σημείο

         της λύπης: βαθύ

         συναίσθημα που πάνω του

         ήμουν να εμπιστευτώ τα όνειρά μου

στη θαλασσινή αύρα που θα τα δροσίσει

κι εγώ κατάθεσα το σπέρμα μου

σε ασβεστωμένους τοίχους

και σπίτια που βογγούσαν

                           την ώρα του ερωτισμού

                           που κατάφτασε

                           μενεξελιά δρύλινα σεντόνια

άντρας στην αγκάλη γυναίκας

η άλλη πλευρά της ηδονής

κι αυτό, αυτό το πρώτο θαύμα 

EROS II

Eros appeared as if from a book page

full of advice and

many riddles

aroma of gardenia rippling

into the stuffy room

          hills as smooth

          as the breast of a nubile

with a coronal on her head

I heard music of flute and

                          I started

                          my rigorous ascent

                          straddling the brown soil  

this world I was destined

to receive and

observe as if from

         the vantage point

         of regret: deep

         emotion to lay

         my dreams where

the sea breeze will refresh them and

I scattered my sperm among

whitewashed walls and

houses moaning

                         during the hour of lust

                         that it was

                         on purple rough bed-sheets

man in the arms of a woman

the other side of pleasure

this, this the ultimate miracle

Bird Watching

rabirius

View original post

Lost in Music

rabirius

I created a picture especially for this post about my favorite albums this year, which you have already seen when you get to the text. For this written passage I tried to come up with a Top 10, but only managed to find eight albums that were released in 2020 that I really adore. As you can see there were quite different things I listened to this year. I especially liked the new album by The Revolutionary Army of the Infant Jesus. This band fascinates me since I first heard them. All their albums are really good and I believe that I already introduced them here with their album Beauty Will Save The World. Otherwise, I listened a lot of music with beats including some African music like Nihiloxica. But I also enjoyed the sad beauty of Keely Forsyth’s debut album and some poppy tunes by the

View original post 516 more words