Α. Καντίρ, Απαγόρευση κυκλοφορίας
Τι δουλειά έχουμε εμείς με σας, φαντάροι,
Κυριακάτικα από μας τι ζητάτε,
γιατί δε μας αφήνετε να βγούμε στο δρόμο,
μείναμε στις πόρτες, στα παράθυρα,
πνιγόμαστε, θα σκάσουμε, θα πεθάνουμε,
γιατί ήρθατε φαντάροι στο μαχαλά μας;
Σήμερα δεν έχει χαρταετούς, χαλβά, γλυφιτζούρια, στραγάλια, κοκοράκια, ζαχαρωτά,
κρυφτό, σχοινάκι κι άλλα παιχνίδια,
ούτε και στο γείτονα μας τον Ομέρ μπορώ να πάω,
φαντάροι, γιατί φαρμακώσατε αυτή την Κυριακή μας;
Το σπίτι μας είναι κλειστό κουτί,
πνιγόμαστε, θα σκάσουμε, θα πεθάνουμε,
φευγάτε γρήγορα απ’ εδώ, γρήγορα φευγάτε [… ]
***
Σουάτ Τασέρ, Ο φόβος
Καταντήσαμε να φοβόμαστε τον ίσκιο μας
να φοβόμαστε να χαιρετάμε, να ονειρευόμαστε,
τον ταχυδρόμο που χτυπάει την πόρτα μας,
το ζητιάνο, το μωρό στην κούνια του,
το λουλούδι μας στη γλάστρα,
το είδωλο μας στον καθρέφτη.
Τελειώνει η μέρα, ατελείωτος ο φόβος
σταματάει η βροχή, ο φόβος ασταμάτητος.
Κοιμάται η θάλασσα, τ’ αστέρια σβήνουν
πάνε…
View original post 50 more words
