ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΙΠΩΤΟΥ
Εικόνες, λόγια, τζάμια, σκιές—προφάσεις, προφάσεις,
ίσως για να ειπωθεί κάποια στιγμή το ανείπωτο, με τρόπο
που να μη φαίνεται ειπωμένο. Γι’ αυτό, του Τέλη του αρέσει
να κάθεται στο καφενείο το απόγευμα παρατηρώντας
τις πλάτες αυτών που παίζουν τάβλι. Πίσω απ’ τη τζαμαρία
περνάνε τα ωραία γειτονόπουλα που ξαφνικά πετάξαν μπόι,
περνάνε οι ποδοσφαιριστές κι εκείνα τα πανέξυπνα αγόρια
οι μικροπωλητές με τα πανέρια τους ολόγιομα τσατσάρες, βώλους,
πλαστικά αεροπλανάκια κι αραπάδες. Συχνά, κατά το βράδυ,
τους κλείνουν οι αστυφύλακες στα κρατητήρια. Την άλλη μέρα,
ο χάλκινος δισκοβόλος της πλατείας ήταν βρεγμένος μ’ όλο που
δεν είχε βρέξει.
PART OF THE UNSAID
Images, words, windowpanes, shadows – pretences, pretences,
perhaps that the unsaid will be said at some moment in such a way
that it doesn’t seem said. For this, Telis likes
to sit at the cafe in the afternoon and observes
the backs of the…
View original post 87 more words
