Ποίημα Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ//Poem by Katerina Anghelaki Rooke.
ΠΡΩΙΝΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΤΗ ΜΕΡΑ
Το πρόσωπο του πρωινού είχε μια έκφραση
έμπορα όταν δε διαθέτει το εμπόρευμα
που του ζητάς.
Και πώς να το `χει, πού να βρει
ελπίδα, φτερά για μια κίνηση ψηλά
τις αλοιφές της ηδονής
ένα σώμα θαυματουργό να σε κοιτά
πού να βρει την άλλη, τη γυαλιστερή όψη των πραγμάτων
πριν αρχίσει η δοκιμασία της επαλήθευσης
πριν αρχίσει ένα πρωινό
με μια μόνο ευχή:
τη διατήρηση μιας άνοστης υγείας
αφού τα φύλλα δε συγκινούν πια
όπως λικνίζονται στ’ αεράκι,
τα πύρινα δάκρυα του ήλιου που δύει
που πεθαίνει μαζί με τη μέρα
αδιάφορη σ’ αφήνουν
αφού κι η καινούρια να `ρθει μέρα
τίποτ’ απ’ αυτήν δεν περιμένεις.
Καλημέρα λοιπόν…με αποσιωπητικά.
MORNING OPPOSING THE DAY
The face of dawn has the expression
of a merchant who doesn’t have
the item you wish to buy
and how could it have…
View original post 113 more words
