MOONLIGHT SONATA// ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ
Τούτο το σπίτι, παρ όλους τους νεκρούς του,
δεν εννοεί να πεθάνει.
Επιμένει να ζει με τους νεκρούς του
να ζει απ’ τους νεκρούς του
να ζει απ’ τη βεβαιότητα του θανάτου του
και να νοικοκυρεύει ακόμη τους νεκρούς του
σ’ ετοιμόρροπα κρεβάτια και ράφια.
Άφησε με να έρθω μαζί σου.
Εδώ, όσο σιγά κι αν περπατήσω μες στην άχνα της βραδιάς,
είτε με τις παντούφλες, είτε ξυπόλυτη,
κάτι θα τρίξει, – ένα τζάμι ραγίζει ή κάποιος καθρέφτης,
κάποια βήματα ακούγονται, – δεν είναι δικά μου.
Έξω, στο δρόμο μπορεί να μην ακούγονται τούτα τα βήματα, –
η μεταμέλεια, λένε, φοράει ξυλοπάπουτσα, –
κι αν κάνεις να κοιτάξεις σ’ αυτόν ή τον άλλον καθρέφτη,
πίσω απ’ την σκόνη και τις ραγισματιές,
διακρίνεις πιο θαμπό και πιο τεμαχισμένο το πρόσωπό σου,
το πρόσωπο σου που άλλο δε ζήτησες στη ζωή παρά να το κρατήσεις
καθάριο κι αδιαίρετο.
Τα χείλη του ποτηριού γυαλίζουν στο φεγγαρόφωτο
σαν κυκλικό ξυράφι πώς να το φέρω στα χείλη μου;
όσο κι αν διψώ, – πως να το φέρω; – Βλέπεις;
έχω ακόμη διάθεση για παρομοιώσεις, – αυτό μου απόμεινε,
αυτό με βεβαιώνει ακόμη πως δεν λείπω.
Άφησε με να έρθω μαζί σου….
This house despite all its dead it doesn’t intend to die
It insists on living with its dead
to keep on living off its dead
to live in the certainty of its death
and to take care of its dead in decrepit beds
and shelves
Let me come with you
Here no matter how lightly I walk in the haze of evening
whether with slippers or barefoot
something will creak – a window cracks or a mirror
some footsteps are heard – they are not mine
Perhaps these footsteps are not heard outside in the street
the repentance they say wears wooden shoes
and if you look in this or the other mirror
behind the dust and the cracks
you’ll discern your face even hazier and more fragmented
your face that above all you wanted to maintain clear
and indivisible
The rim of the water glass shines in the moonlight
like a circular razor – how can I bring it to my lips?
When I thirst so much – how can I bring it? – You see?
I am still in the mood for similes – this has stayed with me
this still assures me that I am not absent
Let me come with you
Κρήτης συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Οξφόρδης σε θέματα της Μινωικής Κρήτης, όπως «Λαβύρινθος» και «Ο δίσκος της Φαιστού» και ο δρ Γκάρεθ Οουενς, γλωσσολόγος και συντονιστής του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Διά Βίου Μάθησης «Έρασμος» στο ΤΕΙ Κρήτης, ήταν στις 8, 9 και 10 Νοέμβριου στο Christ Church College του Πανεπιστημίου Οξφόρδης για θέματα της Μινωικής Κρήτης, όπως «Λαβύρινθος» και «Ο δίσκος της Φαιστού».
Ο Δημοσθένης ασκείται στις ακτές του Φαλήρου (έργο Ευγένιου Ντελακρουά).
