ΑΣΚΗΣΕΙΣ
IV
Εδώ και τώρα
Ας πούμε θα χωρίσουμε το χρόνο,
υπολογίζουμε πέντε χρόνια ή παραπάνω
με διωγμούς, με βάσανα και μετά
το σίγουρο ευτυχισμένο μέλλον.
Ας πούμε θα χωρίσουμε τη γη
από τη μια μεριά οι πέτρες, η δίψα και τ’ αγκάθια
και πέρα απ’ τα φυλάκια η λευτεριά.
Τέτοιες τομές βολεύουν.
Όμως η γη δεν είναι δεν είναι λάσπη να την κόβουμε σε πλίθρες
ο χρόνος δεν είνα σπάγκος να τον ματίζουμε όπως θέμε
τα όρια δεν είναι πύλες στρατοπέδων.
Όσο κι αν αλλάζουν οι ώρες και το χώμα
εμείς ξέρουμε πού βρισκόμαστε
στην κάθε κρίσιμη στιγμή.
Παλεύουμε ενωμένοι, κι η ευτυχία
είναι στη σιγουριά μας για τη νίκη
για την εξασφάλιση της νίκης.
Ευτυχία εδώ και τώρα
ευτυχία όπου και να `ναι πάντοτε
ευτυχία μονάχα στν αγώνα.
EXERCISES
IV
Here and Now
Let us try to separate time
into five, ten or more years
that we spent exiled or tortured and
to the upcoming happy future years.
Let us separate the earth
put the stones in one place,
the thirst and the thorny shrubs,
and freedom further away
from the guard posts;
such separations suit.
Yet the earth isn’t mud
to make bricks of it
time isn’t thread to be re-tied as we wish
the limits aren’t gates of exile camps.
We know where we are
in every critical moment
irrelevant of how time and soil change.
We’re united when we fight
and happiness is our certainty of victory
it lies in our endless battle
for securing our victory.
Happiness hear and now
happiness anywhere it might be found
happiness only in the struggle.
