Impatience
We couldn’t wait any longer
idle hands usually mess with
bodies in wars
so we walked to the whitewashed chapel
and after taking all the icons down
we placed on the wall nails
icons of our new saints
Saint Yannis Ritsos
Saint George Seferis
Saint Odysseus Elytis
and above all our splendorous
our glorious Saint Alexander the Great
Poem by Miltos Sachtouris
Το πράσινο απόγεμα
Εκείνο το πράσινο απόγεμα
ο θάνατος είχε βάλει, στόχο την αυλή μου
απ᾿ το νεκρό μου το παράθυρο
με το βελούδινο μου μάτι
τον έβλεπα να τριγυρνάει
γύριζε και παράσταινε τον κουλουρτζή
γύριζε και παράσταινε τον λαχειοπώλη
και τα παιδιὰ τίποτα δεν υποπτεύονταν
έπαιζαν με πιστόλια και τσίριζαν
αυτὸς πάλι γύριζε και πλησίαζε
και πάλι μάκραινε και έφευγε
ύστερα ξαναρχόταν
στο τέλος αγριεύτηκε
άρχισε να ουρλιάζει
έβαψε τα μάτια και τα νύχια του
φούσκωσε τα βυζιά του
άρχισε να μιλάει με ψιλὴ φωνὴ
έκανε σα γυναίκα…
τότε είναι που έφυγε οριστικὰ
ψιθυρίζοντας:
-Δεν είχα τύχη σήμερα
αύριο θα ξανάρθω
GREEN AFTERNOON
That green afternoon
Hades took aim at my yard
from my dead window
with my silky eye I saw Him
going around pretending to sell buns
he walked around pretending to be a lotto seller
the children didn’t suspect anything
they played with guns and they yelled
while Hades came close for awhile
then distanced himself for awhile
He then came back closer
at the end He got angry
He started to howl
He made up His eyes
He colored His nails
He inflated up his breast
He started talking in a high pitch voice
He acted like a woman
then He finally decided
to leave whispering:
I wasn’t lucky today
I’ll return tomorrow
Έλα, υψηλή και υπερήφανη γλώσσα
ν’ αφηγηθείς.
Να πεις το τέλος της ιστορίας.
Πόσο πολύ αγάπησεν ο ένας τον άλλο.
Γιατί; Άρχοντες κι αρχόντισσες
κι εσείς αρχοντοπούλες αναρωτιέστε γιατί;
Ακούστε με. Είναι ο Χρόνος.
Ο Χρόνος ο Επικυρίαρχος, ο Χρόνος ο Αυθέντης,
ο Χρόνος ο Δυνάστης.
Οι άμοιροι, είμαστε δεσμώτες του Χρόνου.
Έλα, γλώσσα μου, να ιστορήσεις
τη μοίρα μας. Ο άνθρωπος είναι υπήκοος του Χρόνου.
Μικρός, θνητός και λίγος. Πώς
ν’ αντέξει τη φθορά;
Όταν αγαπάς, πώς ν’ αντέξεις το πρόσωπό του
που καταποντίζεται στην ηλικία;
Όταν αγαπάς, πώς ν’ αντέξεις
τις πρώτες ρυτίδες της;
*Από τη συλλογή “Η Ιστορία της Λαίδης Οθέλλος” εκδόσεις Ίκαρος.
Hellenic Canadian Literature 