πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο
Alber Camus
στέκομαι εδώ στα ριζά του λόφου
και μετρώ αυτό το μάταιο
του Σίσυφου πανάρχαιο ταξίδι
ως την κορφή και πάλι, πίσω
και αυθαιρέτως εκτιμώ
πως δίκιο είχε ο παλαιός Εφέσιος
σαν ίδιο τον έβλεπε τον δρόμο πάνω ή κάτω
έτσι κι ο Σίσυφος της κάθε εποχής
σαν λίγο ατενίσει προς τα πάνω
όλα τα θέλει κι όλα τα ελπίζει
δεν ξέρω αν τότε είναι ευτυχής
ίσως ορθότερο να πω φέρελπις πως νιώθει
μα κι όταν συλλογιέται πάλι ξανά
το ανέβασμα στην κορυφή
καθώς κατηφορίζει αυτόν τον ίδιο δρόμο
για το παρά τη λογική επαναλαμβανόμενο
εγχείρημα
μάλλον θα νιώθει ευτυχής
σε τούτο το ατελείωτο παιχνίδι
ανάμεσα στον πόθο για ερμηνεία
και στην παραλογή σιωπή
ο Σίσυφος περιγελά την τάξη αυτού του κόσμου
με μιαν απλή εξίσωση
«οδός άνω κάτω μία και ωυτή» 1
1.Ηράκλειτος, Περί Φύσεως, fragmentum B 60, Diels-Kranz
Hellenic Canadian Literature 