Τα παλαιότερα χρόνια στην Ήπειρο, πριν δεκαετίες, η Πρωτοχρονιά εορτάζονταν φτωχικά, αλλά ήταν ευτυχισμένη! Τότε, που οι άνθρωποι μπορεί να είχαν μπαλωμένα ρούχα και παπούτσια, αλλά είχαν άφθαρτη καρδιά.
View original post 847 more words
TITOS PATRIKIOS — SELECTED POEMS
ΑΝΤΙΔΙΚΕΙΕΣ//LIGITATIONS
ΕΞΗΓΗΣΗ
Εδώ στη μέση της πλατείας έξαλλος θα κραυγάζω.
Θα ξεσκεπάζω μρπος στα μάτια σας
τα πράγματα που τάχατε δεν ξέρετε,
θα ξεδιπλώνω μπρος στα μούτρα σας τη φρίκη
που δήθεν αγνοείτε και τη βαφτίζετε συκοφαντία
νοσηρή φαντασίωση ή μελοδραματισμό.
Δεν καταλαβαίνετε, ε;
Δε νιώθετε τη μυρουδιά;
Λοιπόν, οσο κι αν οι υποτακτικοί ψεκάζουμε μ’α ρώματα
όσο κι αν παραλλάζει τη φωνή ο άλλος χώρος
όσο κι αν κ’αποτε τα μπερδεύω εγώ ο ΄διιος
κάτι θα φτάσει τελικά
στον προορισμό του.
EXPLANATION
I’ll stand here in the middle of the square and I’ll yell.
I’ll reveal in front of your eyes things
that supposedly you don’t know
I’ll unfold in front of your faces the horror
that you pretend you don’t know and
you call it slander, sick imagination or melodrama.
You don’t understand, eh?
Don’t you smell it?
Yet, irrelevant of how your subordinates cover it
with aromas, irrelevant of how the space echoes
the voice, irrelevant of how I too mix things
something will finally
reach its destination.
Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II
Exercises (1950-1960)
ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ
Βράδι πολύ σιωπηλό, σαν όταν δεν προσμένεις τίποτα την άλλη
μέρα.
Κάποιος ανάβει ένα σπίρτο στο διάδρομο, δεύτερο, τρίτο,
δοκιμάζει
να βρει μια πόρτα, ψάχνει. Ακούς τα βήματα του προφυλακτικά
μαζί με το θόρυβο της μικρής φλόγας. Πολλά καμένα σπίρτα
θα βρίσκουνται στη σκάλα και στο διάδρομο —
φυσούσε αέρας, τάσβηνε. Δε βρήκε το πόμολο της πόρτας.
Ύστερα κάθισε στο τελευταίο σκαλί, και με τ’ άδειο κουτί, μες
στο σκοτάδι,
έφτιαξε ένα χαριτωμένο παιδικό παιχνίδι. Εκεί χαμογέλασε.
Και πάνω στην ώρα άρχισε να χαράζει, όταν διέκρινε
πως βρισκόταν ακριβώς έξω απ’ την πόρτα του.
REVELATION
An absolutely silent evening as when you expect nothing
from the coming day.
Someone strikes a match in the hallway, a second, a third;
he’s trying to find a door. You hear his careful steps along
with the little flame of the match. Many used matches must
be found at the bottom of the stairs and the hallway.
The blowing wind was putting them out. He never found
the door handle.
He then sat on the last step, with an empty match box, and
he created a cute childish toy in the darkness. He smiled.
At that time morning came, when he discerned
that he was in front of his own door.
Ένα ακέφαλο μαρμάρινο άγαλμα του Ηρακλή βρέθηκε κατά τις ανασκαφές που πραγματοποιούνται στο ρέμα του Πενκαλάς, έναν μικρό παραπόταμο του Ρυντάκου, στην αρχαία πόλη των Αιζανών.
View original post 212 more words
Ευχαριστώ πολύ το συνεργάτη Germain Droogenbroodt που παρουσίασε το ποίημα μου ΦΛΟΓΑ στους αναγνώστες του φόρουμ Point Editions//Thank you so much, my friend, Germain Droogenbroodt for posting my poem FIRE. Much appreciated!
ΦΛΟΓΑ
Η φλόγα θα πάρει την εκδίκηση της
κι αφού κατακάψει τη γη
θα γίνει ήμερη, σε κλουβί τίγρη
να φωτίσει το μισογκρεμισμένο χαμώϊ,
καντήλι ορφανό,
που θα ψήσει ψωμί στο τηγάνι
πάνω σε δυο πέτρες
πρωτόγονος, υπαίθριος φούρνος
του έρωτα ρούχα νωπά
απ’ τον ιδρώτα στεγνώνουν στο σχοινί
η φλόγα θα πάρει την εκδίκηση της
κι αφού κατακάψει τη γη
σωτήρας για να γίνει
πανάρχαιος μυθολογικός άγιος
ζωγραφισμένος σε εικόνα
στατικός βράχος ορθός, άγαλμα
να παραμείνει στον αιώνα
FIRE
Fire will take its revenge
after scorching the earth
it will become a tamed, caged tiger
to light the half-fallen hovel,
a lonely candle,
to bake bread in the iron pan
placed over two stones
the first reused exterior oven
love cloths moistened by sweat
drying up on cloths-line
Fire will take its revenge
after scorching the earth
to become the savior
an ancient mythological saint
depicted in icons
a static rock standing, as a statue
preserved in the endlessness of time.
ManoliS ALIGIZAKIS, Greece (1947)
Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume I
Αντικαταστάσεις//Replacements
Άξαφνα
Μέρες καλοκαιριού — το φως, οι πέτρες, θάλασσα, σταφύλια.
Σβημένα γεγονότα. Ο ορίζοντας ίδιος ωα το βάθος. Ο χάρτης
στοι διάδρομο του πανδοχείου ξεθώριασε ολότελα απ’ τον ήλιο.
Οι εφημερίδες φτάνουν καθυστερημένες, δεν τις διαβάζεις.
Λάμπει μια ψάθα τρυγητή στη μέση της πεδιάδας.
Ο τυφλός παίζει ακορντεόν. τουρίστες με υπνόσακκους περνάνε.
Κι άξαφνα τα μεσάνυχτα, η απόλυτη λέξη σε φτάνει
σα σφύριγμα πλοίου μες στον ύπνο σου, και δεν μπορείς να ξυπνήσεις.
Suddenly
Summer days – the light the rocks sea grapes
Erased events The horizon same to its end On the wall
of the hostel the map faded from the sunlight
The newspapers arrive late – you don’t read them
In the midst of the valley the hat of a grape picker shines
The blind man plays the accordion Tourists go by with sleeping
bags
And suddenly at midnight the absolute word reaches you
like a ship whistle in your sleep and you cannot wake up
Γράφει η Ελευθερία Κουλούρη
Αρκετά είναι τα θέατρα του αρχαίου κόσμου, τα οποία διασώθηκαν έως τις μέρες μας, άλλα σε καλύτερη και άλλα σε χειρότερη κατάσταση διατήρησης. Ορισμένα εξ αυτών βρίσκονται στην Ήπειρο, κατασκευασμένα κυρίως κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου. Ένα από τα γνωστότερα είναι το αρχαίο θέατρο της Δωδώνης. Ωστόσο, στην περιοχή της Ηπείρου έχουν αποκαλυφθεί και άλλα αρχαία θέατρα, τα οποία αξίζουν την προσοχή μας.
View original post 650 more words
From the distant shores of down under Australia the newly established literary magazine Kalliope X reaches us with its debut issue full of beautiful literary pieces. I extend my best wishes to the four editors especially to Dimitris Troaditis with who I’ve collaborated over the years. I also thank them because in their to Katerina Anghelaki Rooke they include a few of her poems in my English translation.
Best of success to the editors.
Manolis Aligizakis, Cretan, author, poet, translator.
Από τις μακρινές ακτές της Αυστραλίας μας επισκεύθηκε το νεότατο λογοτεχνικό περιοδικό Καλλιόπη Χ με το πρώτο τεύχος γεμάτο υπέροχη ύλη. Συγχαίρω τους επιμελητές, έυχομαι κάθε επιτυχία στις προσπάθειες τους κι ιδιαίτερα στον καλό φίλο Δημήτρη Τρωαδίτη με τον οποίο έχω συνεργαστεί στο παρελθόν. Επίσης τους ευχαριστώ γιατί στο άρθρο τους αφιερωμένο στην Κατερίνα Αγγελάκη Ρούκ συμπεριλαμβάνουν και μερικά ποιήματα της σε μετάφραση μου στην αγγλική γλώσσα.
Καλή επιτυχία φίλοι μου
Μανώλης Αλυγιζάκης, Κρης, συγγραφέας, ποιητής, μεταφραστής.
Hellenic Canadian Literature 