Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II
Exercises (1950-1960)
ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Την πιο ακραία στιγμή, όταν έλεγες πως θα συντρίβονταν
στο βάθος,
ο θόρυβος απ’ την ταχύτητα της πτώσης του μετάλλαζε
σ’ ένα φως μαλακό, ενώ ταυτόχρονα είχε το προαίσθημα
πως το κλειστό κι ασφυκκτικό γινόταν ανοιχτό κι ελέυθερο.
Εκεί στο βάθος του γκρεμού, μια πιο πλατιά πεδιάδα
απλώνονταν,
μουσικοί λόφοι, δέντρα σα γονατισμένα απ’ το βάρος των καπρών
τους,
το πράσινο φέγγος της χλόης χνουδίζοντας εφηβικά τις κνήμες
αγαλμάτων.
Λιγάκι υπομονή λοιπόν. Μια αργοπορία δευτερολέπτου,
τοσο μονάχα όσο να βγάλει το γάντι του, ή το δέρμα του
για να μας σφίξει πιο κατάσαρκα το χέρι.
A LITTLE DELAY
At the last moment, when you thought that he would
be crashed at the bottom,
the clatter created by the speed of his fall transcended
into a smooth light, while at the same time he had
the premonition that the shut off, the suffocating
would turn into the wide open and free flowing.
A wide plain was spread out there, at the bottom
of the precipice,
musical hills, trees as if kneeling from the weight
of their fruit,
the green shine of the grass that grew ephebic hairs
on the legs of statues.
Therefore, just a little patience, a momentary delay
just enough so he can take off his gloves and shake
our hand, flesh on flesh.
Hellenic Canadian Literature 