
Σπουργίτες
Σμάρι σπουργίτες
διαφαντεύουν την πλατεία
επιβλέποντας το πήγαινε-έλα των πουλιών
λέγοντας στο καθένα να
υπακούουν στο κυκλοφοριακό
τα φανάρια, κι όταν φτάνουν
στη διασταύρωση, να κοιτάξουν
και στις δυο μεριές προτού πετάξουν
στην απέναντι μερια, προς
τη πιτσαρία που πάντα υπάρχουν
λογιών-λογιών ψίχουλα
να φάνε κι ο μικρός σπουργίτης
καθισμένος σε δέντρου κλαδί
συνθέτει το πρωϊνό του ποίημα και
ψαλιδίζοντας τα φτερά του γράφει
αυτά δεν μου χρειάζονται πια
Sparrows
Flock of sparrows takes
charge of the plaza grounds
controlling the ebb and flow of bird
excursions telling everyone
to follow rules obey traffic signals
and make sure to stop
at the intersection and look
both directions before fluttering to
the other side toward the
pizza joint where there are
always plenty of crumbs
to eat and the young
sparrow sits on the branch
composing his daily poem and
clipping his wing feathers he writes
no need for these anymore