POEMS 1958-1964
Μικρή Υπαρξιακή Παρένθεση
Ποιός είσαι, λοιπόν, πίσω απ’ αυτό το πρόσωπο που η κάθε
μέρα τ’ αλλάζει,
ποιός είσαι πίσω απ’ τις πράξεις που κάνεις τη μέρα, πίσω
απ’ τις πράξεις που συλλογίζεσαι τη νύχτα.
Αρίθμητα πρόσωπα μέσα σου, καθένα ζητάει να υπάρξει
σκοτώνοντας το άλλο — ποιό είναι το αληθινό; Ποιό είναι
αυτό το πρόσωπο
που κανείς καθρέφτης δεν μπορεί να σου το δώσει;
Αρπαγές, βιαιότητες, τρόμοι, εγκλήματα που δεν έκανες
ορίσουν το αίμα σου. Κάθε χειρονομία σου είναι βαρειά
από χιλιάδες ξένα κι άγνωστα πεπρωμένα.
Όταν λες: μισώ, ο πρώτος φόνος του κόσμου ξαναγίνεται
μέσα σου,
ενώ απ’ το βάθος της αυτοθυσίας σου σε κοιτάνε ειρωνικά
τ’ άγρυπνα, ιδιοτελή μάτια
του τριχωτού προγόνου σου.
Existential Parenthesis
Who are you, then, behind that person who changes
daily
who are you behind your daily actions or behind
the actions you contemplate during the night?
Innumerable persons inside you, each longing for
its existence in killing the others, which one is
the real?
Which person that no mirror can present to you?
Abductions, violence, horror, murders that you
didn’t commit control your blood. Each of your
gestures weight heavily as if coming from
a thousand strange unfamiliar destinies.
When you say: I hate the first murder of the world
is repeated inside you
while the vigilant eyes of your hairy ancestor
look at you ironically from the depth of
your self-sacrifice.
Hellenic Canadian Literature 