POEMS 1958-1964
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΟΣ
Η πόρτα έτριξε, κι ο άντρας μπήκε στο σπίτι.
Η γυναίκα ακούμπησε στο τραπέζι ένα πιάτο φακή. Χιόνιζε.
Ο άντρας σηκώθηκε κι αγνάντεψε απ’ το παράθυρο.
Η γυναίκα πήρε το πιάτο του άντρα, κι αργά, άρχισε να τρώει
το λίγο φαί πούχε απομείνει. Όταν πλάγιασαν
ο άντρας της χούφτωσε τα στήθεια. Ήθελε να ξεχάσει.
Η γυναίκα έκανε να τον αποφύγει. Μα ήταν νέα ακόμα.
Τέλειωσαν
χωρίς καν να φιληθούν. Ο άντρας έμεινε λίγο με τα μάτια
ανοιχτά μες στο σκοτάδι
κι αποκοιμήθηκε. Η γυναίκα
σηκώθηκε αθόρυβα, και πηγαίνοντας στην άκρη της κάμα-
ρας, απόμερα,
έκλαψε.
Έξω,
όλο χιόνιζε.
The not Eternal Dialogue
The door creaked and the man entered the house.
The woman placed a plate of lentils on the table.
It was snowing.
The man got up and gazed out of the window.
The woman took the man’s plate and started eating
slowly the leftover food. When they went to bed
the man grabbed her breasts. He wanted to forget.
The woman tried to avoid him. But she was still
young. They finished
without kissing at all. The man remained with open
eyes for a while, in the darkness, then he fell asleep.
The woman got up noiselessly and pulling herself
to the edge of the room she cried.
It kept on snowing outside.
Hellenic Canadian Literature 