Το ταξίδι του αίματος
IV
[Ο φόβος.
Μια κάρτα ακόμη στην αρκάνα του ομοίου.]
Τούτος ο αντίλαλος της επικής κραυγής [έτσι είπε]
που υμνωδεί τη σιγασμένη σάρκα,
τούτο το πλήρες μέλλοντος βλέμμα των νικητών∙
τρόπος για ν’ αποκαλυφθεί η απερίφραστη λογική μιας αλήθειας,
μιας αρχής που γεμίζει με δύναμη τον ορίζοντα.
[εκείνη τη δύναμη –έτσι είπε– που τραβά τον ζυγό του μεγέθους της,
εκπληρώνοντας το ισοδύναμο μεγαλείο του χρέους.
Δεν θα επιστρέψουν οι μάσκες πίσω στη μνήμη τους
ούτε η στάχτη τα επιστήθια των άστρων∙
ξυρισμένα κρανία, χέρια που οικοδομούν τις πυραμίδες του φόβου τους,(1)
που στοιχίζουν τις πυραμίδες του φόβου τους σε μιαν έρημο θάλλουσα από αιθέριες φούγκες,(2)
μέχρι να γίνει ο φόβος τους ο φόβος που σας ανήκει,
ο φόβος μιας μάχης που αρχίζει εκεί όπου τελειώνει ένας πόλεμος.
Ένας πόλεμος, λέτε, είναι ο τρόπος που δίνεστε ο ένας στον άλλο
η προσφορά και η μύηση…
View original post 1,369 more words
Hellenic Canadian Literature 