
Poem by Yannis Ritsos
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Στα σκοτεινά, σκοντάφτοντας σε γόνατα, και κάποτε
σε κάποιο μαλακό καπέλο. Μα ελάχιστη ανταύγεια
απ’ τ’ άσπρο κάθετο πανί και το μικρό φανάρι
της ταξιθέτριας. Οι δυο διαρρήκτες ξεμακραίνουν.
Ο Ένας κρατάει τη βαλίτσα του, ο άλλος το πανωφόρι μου
(παρ’ όλη τη μεγάλη απόσταση τα διακρίνω ξεκάθαρα)
και ξαφνικά μου ρίχνουν στην ποδιά με γρήγορη κίνηση
πρώτα το πανωφόρι μου, μετά τη βαλίτσα. Την ανοίγω,
κι είναι κεί μέσα οι παιδικές φωτογραφίες μου
καρφιτσωμένες μια μια με σκουριασμένες πινέζες.
Participation
In the dark stumbling on knees and sometimes
on a certain soft hat The slightest gleam
from the white vertical cloth and the small flashlight
of the usherette The two robbers wean away
one of them holds my suitcase the other my overcoat
(despite the distance I discern them clearly)
and suddenly they throw at my lap somehow hastily
first my overcoat then my suitcase I open it
and there I see pictures of my childhood
pinned one by one with rusted thumbtacks