Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume III

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume III
Ημερολόγια Εξορίας//Exile Diaries
 
16 Μαίου
 
Ένας φαντάρος ακουμπάει στο στύλο του τηλεγράφου
καπνίζει το τσιγάρο του
ίσως ακούει το πιάνο απ’ τα μεγάφωνα.
Οι εξόριστοι μέσα στ’ αντίσκηνα
τρώνε το βραδινό συσσίτιο.
Το φεγγάρι είναι μεγάλο
σαν το μεγάλο καζάνι του μαγειρίου
που το πλένουν στη θάλασσα.
 
Και βέβαια δεν μπορεί να πρασινίσουνε
στα κουτουρού τα δέντρα.
 
16th of May
A soldier leans on a telegraph pole,
smokes his cigarette
perhaps he listens to the piano
coming from the megaphones.
The exiled in their tents eat
their evening meal.
The huge moon resembles the cauldron
they wash at the seashore.
 
And, of course, the trees don’t get
green by accident.
 

Constantine P. Cavafy – Poems

ΠΑΛΑΙΟΘΕΝ ΕΛΛΗΝΙΣ
 
 
Καυχιέται η Αντιόχεια για τα λαμπρά της κτίρια
και τους ωραίους της δρόμους για την περί αυτήν
θαυμάσιαν εξοχήν, και για το μέγα πλήθος
των εν αυτή κατοίκων. Καυχιέται που είν’ η έδρα
ενδόξων βασιλέων και για τους καλλιτέχνας
και τους σοφούς που έχει και για τους βαθύπλουτους
και γνωστικούς εμπόρους. Μα πιο πολύ ασυγκρίτως
απ’ όλα η Αντιόχεια καυχιέται που είναι πόλις
παλιαόθεν ελληνίς του Άργους συγγενής
απ’ την Ιώνη που ιδρύθη υπό Αργείων
αποίκων προς τιμήν της κόρης του Ινάχου
 
 
HELLENIC SINCE THE OLD DAYS
 
Antioch boasts of its magnificent buildings,
and its beautiful streets; of the surrounding
countryside, and the great number of people
living there. It boasts that it is the home
of glorious kings; and of the artists
and wise men, of the filthy rich
but prudent merchants. But above all Antioch
boasts most incomparably that it is a Greek city
since the old days.  Related to Argos:
through Ione which was founded by colonists
from Argos in honor of Inachos’s daughter.
 

Η Έλευση της Γυναίκας στη Γραφή

To Koskino

Παρουσίαση, ερμηνεία και ανάλυση της ποιητικής ανθολογίας «Ηρωικά Κορίτσια» της Μαρίας Ταταράκη. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο λογοτεχνικό περιοδικό Οδός Πανός (έτος 37o, τχ. 180 Οκτώβριος – Δεκέµβριος 2018).

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ανθολογία «Ηρωικά Κορίτσια» δεν πρόκειται για μια έκδοση απάντων, ή για το επόμενο βιβλίο στη σειρά διαφόρων άλλων που έχουν ήδη κυκλοφορήσει. Είναι το πρώτο βιβλίο της Μαρίας Ταταράκη που κυκλοφορεί ποτέ. Και αυτό γίνεται σχεδόν 7 χρόνια μετά τον θάνατό της. Ελάχιστες τέτοιες περιπτώσεις έχουμε στην παγκόσμια λογοτεχνία, με πιο γνωστό παράδειγμα ίσως την περίπτωση της Emily Dickinson.

Εμένα μου έλαχε η ευθύνη να αναλάβω μετά τον θάνατο της μητέρας μου να εκδώσω το έργο της. Η Μαρία αυτοκτόνησε πριν από οχτώ χρόνια. Τα συρτάρια της, τα τετράδιά της και τα περιθώρια των σελίδων των βιβλίων της, ήταν γεμάτα από ποιήματα. Όλα σχεδόν ανέκδοτα, εκτός από ελάχιστα που είχαν δημοσιευθεί σε εφημερίδες ή μοιραστεί χέρι…

View original post 3,396 more words

Σταύρος Ζαφειρίου: Επί της ουσίας (2)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Επί της ουσίας (2)

Δεν βγάζεις άκρη, ε; Και πού να βγάλεις!
Όμως, καθώς σε αναγκάζει η συγκατάβαση
και οι λίγες λέξεις που μπορείς
πνίγονται μες στον οδυρμό των διασωθέντων,
να ο από μηχανής δραματουργός,
υψώνοντας απ’ την καταπακτή
το φάντασμα με τ’ ανοιγμένα χέρια.

Μα ούτε κι αυτή η λύση σού αρέσει.
— Τόσο αδιέξοδη, θα πεις, η φαντασμαγορία,
το άυλο του βασιλιά,
στην πιο ανέκκλητη στιγμή της τραγωδίας.

— Κάποιο δαιμόνιο, θα πεις, στον προσχεδιασμό του,
στο τέχνασμα μιας ηθικής που επιστρατεύει
ένα φθαρμένο λείψανο, για να εξευγενίσει
την απογυμνωμένη βαρβαρότητα
στον θρήνο του εξόδιου χορικού.
(Πέπλο κενό το αντίφωνο του οίκτου
που μπαίνει σε παράταξη πομπής.)

Τόπος κοινός!
Ό,τι ξεβράζει η εποχή στα επεισόδιά της
είναι η μίμηση της μάσκας του θεατού,
είναι η άπνοια της θερινής νυκτός
και η αστική υπομονή των εδωλίων.

Τρόπος κοινός!
Σε τούτο το συμβόλαιο των ηθών
όπου απευθύνεται η υπόκλιση των…

View original post 250 more words