Σταύρος Ζαφειρίου, Το θέμα

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Το θέμα

(Φώτα πρόβας Η σκηνή άδεια εντελώς. Αυτοί είναι δύο. Ακροβολισμένοι στις δύο γωνίες, διαγώνια. Μάλλον συνηθισμένοι. Ρούχα καθημερινά. Προς το παρόν δεν έχει σημασία ποιος είναι ποιος. Τη στιγμή που πρέπει, ο ένας ξεκινά με βιαστικά βήματα από την κάτω δεξιά γωνία με κατεύθυνση την πάνω αριστερή. Ο άλλος ξεκινά ταυτόχρονα, με την ίδια βιασύνη, από την πάνω αριστερή γωνία με κατεύθυνση την κάτω δεξιά. Συναντιούνται στο κέντρο, σταματούν και κοιτάζονται. Ανταλλάσσουν γρήγορες κουβέντες και συνεχίζουν, ο καθένας τη διαγώνια διαδρομή του. Ξανασυναντιούνται, πάλι στο κέντρο, στην επιστροφή τους, σταματούν και κοιτάζονται. Ανταλλάσσουν γρήγορες κουβέντες και συνεχίζουν, ο καθένας τη διαγώνια διαδρομή του. Αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς, μέχρι να συμφωνήσουν.)

ΣΚΗΝΗ Α’
— Φτάνει! Σταμάτα! Φτάνει επιτέλους! Μια λέξη ακόμη επί του θέματος και…
— Επί του θέματος, επί του θέματος, επί του θέματος… Γιατί; Τι έχει το θέμα; Μια χαρά θέμα είναι.
— Σταμάτα σου είπα.
— Ωραία…

View original post 967 more words