Γιώργος Θέμελης: Ακολουθία (II)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Ακολουθία (II)

Πρέπει να δεχτούμε την απουσία, πρέπει να την αγαπήσουμε,
Όπως αγαπούμε το ανύπαρκτο σώμα του ίσκιου μας
Επάνω στη σκόνη που έστρωσε η βιαστική φυγή μας.

Ίσως να μην υπήρχε σκόνη, αν δεν υπήρχε φυγή,
Πόδια διπλά που εξαφανίζονται και ίχνη που τρέχουν.
Ίσως ο χρόνος να είναι ο κύκλος μιας περιπέτειας,
Που χάραξαν τα τρομαγμένα πουλιά πίσω απ’ τους Αγγέλους,
Για να διαιωνίζεται η αντήχηση στις διαστάσεις του σχετικού,
Ανάβοντας φώτα και πανιά πάνω στις άδειες θάλασσες,
Διαγράφοντας τη γεωγραφία της νοσταλγίας σε κόλπους μακρινούς.

Εδώ, μέσα στη σκόνη του ταξιδιού ακούγονται οι φωνές,
Οι ακατάπαυστες υψωμένες φωνές, που δεν έχουν πού να σταθούν
Μες στην αμφιβολία του σχετικού. Γι’ αυτό επιστρέφουν πάντα πίσω
Και θορυβούν από μακριά χωρίς να κουράζονται ποτέ
Με τη δοκιμασία της μνήμης και του κρύσταλλου που κινδυνεύει.
Εδώ, μέσα στη χιονισμένη έκταση κοιμάται η άλλη άνοιξη.

Υπάρχουν όλα, επειδή υπάρχεις εσύ, υπάρχουν…

View original post 74 more words

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

Poem by Kiki Dimoula

REPORT

Draw two columns

one for the day’s gains

and one for its losses

the serious concepts

your bright thoughts and readings

your from side to side

unsparing passages

mark on the column of the gains

the daydreams

with their little chasms

the easy jumps of your imagination

for all these tricks against your boredom

I don’t know, don’t rush

perhaps you may need tomorrow’s column of gains

but all this day that has passed

don’t fool yourselves and don’t forget

to write it under the column of the great

losses

https://www.lulu.com/account/projects/vznd2p?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Wheat Ears – Selected Poems

From the book EL GRECO

One Sun

Only the sun

so different

overprotecting

where you took your first

breath.

Only soil

hard colorful unwrinkled

forsaken earth arduous

ever enduring

where you stepped first

a child

only the blue sea

an angelic melody

soothing whisper

forever dancing

where you bathed at first

a youth

only your vision

inquiring

wondering

overpowering

result of your Cretan glance

that special ray which summoned

your Goal

a Cretan a giant a man

perhaps you even had flesh

great ancestor

perhaps you felt

like a mortal

fear anger grief

great ancestor

I admire your courage.

https://www.lulu.com/account/projects/y26q9n?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Joaquin Giannuzzi, Δύο ποιήματα

To Koskino

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ

Κάποιος πέθανε στην άλλη πλευρά του τοίχου.
Κάθε λίγο μια φωνή εγκλωβισμένη σε λυγμούς.
Είμαι ο πλησιέστερος γείτονας κι αισθάνομαι
υπεύθυνος’ οι τύψεις
βρίσκουνε πάντοτε μια ευκαιρία.
Στο υπόλοιπο κτίριο
κανένας δεν φαίνεται ενήμερος. Κουβεντιάζουν,
γελούν, ανοίγουν τηλεοράσεις, καταβροχθίζουν
μεγάλες ποσότητες κρέατος. Αν γνώριζαν
τι συνέβη εκεί κοντά, δε θα ήταν αρκετή ούτε
η σκέψη του θανάτου
να διαταράξει τους ρυθμούς της πολυκατοικίας.
Θα αγνούσαν τον νεκρό
και θα είχαν τους λόγους τους’

Στο κάτω κάτω, κανείς δεν πεθαίνει περισσότερο από τον άλλον.

*

ΧΩΡΙΣ ΣΙΝΙΑΛΑ

Πεντακόσια διαμερίσματα έχει τούτο το κτίριο.
Δεν γνωρίζω ποιος ζει στην άλλη μεριά του τοίχου.
Κάποιες φορές ακροάζομαι το θόρυβο, όπως ένας γιατρός
το στήθος ενός αρρώστου.
Υπάρχει μια βουή ωκεανού,
παράξενα και σπλαχνικά μηνύματα
που δεν δύναμαι να αποκωδικοποιήσω. Σε κάποιο μέρος
του τσιμεντόλιθου το νερό κελαρύζει
όπως στα σωθικά ενός ανθρώπου. Συγκεχυμένες
φωνές που ατονούν χωρίς συνέχεια,
ξεμακραίνουν και…

View original post 47 more words

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

Poem by GEORGE VIZYENOS

ASYLUM VERSE

Grief in my heart

floods my life like a wave.

I drag my heavy feet

slowly to the grave

since I lost the joy

that I had once

all in an hour

in this land where everything

has changed

and since I started weeping,

my blonde and blue

light of my eyes,

the rhythm of the world

has changed too.

Grief in my heart

floods my life like a wave

as I drag my heavy feet

slowly to the grave.

With the holy cross

in my embrace,

I kiss the holy cross

and from her grave

her golden voice calls me

come fall asleep next

to your blonde boy.

https://www.lulu.com/account/projects/vznd2p?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Wheat Ears – Selected Poems

What if

What if you stopped staring out

from the blue window

reversed your sight path

and from the balcony

gaped at house’s innards

spied into

secret space of summer sofa

no need

to whisper for pillow

or reddish throw while loving

on the bare tiles

dawn lights a candle

in front of the saint’s lean icon

what if you with void eyes

saw green raw forms

red layered forest 

and in the chiaroscuro of first light

you gazed without gazing?

https://www.lulu.com/account/projects/y26q9n?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Tasos Livaditis – Poems, Volume II

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

      Εκείνοι, βέβαια, είχαν φύγει, μα ο θάνατός τους είχε μείνει

εδώ και φτεροκοπούσε μέσα στις κάμαρες, έπρεπε να προστατεύω

με το χέρι τα μάτια μου για να διαβώ. Έτσι, δεν είδα τίποτα απ’

τον κόσμο.

     Μόνο, καμιά φορά, όταν ήμουν πολύ θλιμένος, η νεκρή μητέρα

κοίταζε, χαμογελώντας, πάνω απ’ τον ώμο μου, το παιδί πού

στέκει πίσω μας (κι ήταν τόσο απροσδόκητο που `χαμε μεγαλώσει),

έγερνα τότε στην καρέκλα και καθόμουν εκεί, βλέποντας τη

μαύρη σκιά των δέντρων να κατεβαίνει, γιατί το μόνο που έχει στον

κόσμο κανείς είναι να γείρει κάπου και να κλάψει το παιχνίδι που

έμενει στη μέση.

OWNERSHIP

     Those of course had left, but their death had remained here and it

fluttered inside the rooms, I had to raise my arm to protect my eyes

in order to pass through. For this reason I saw nothing of the world.

     Only sometimes when I was very sad my dead mother smiled and

looked over my shoulder the child standing behind us (even though

it was so inattentive that we had grown) then I would lean on the chair

and sit there seeing the black shade of the trees descending because

the only thing one has in the world is someplace to lean and cry

for the game that remained unfinished.

https://www.lulu.com/account/projects/ke4yv6?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763564

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2-18

Poem by Odysseus Elytis

AXION ESTI — THE PASSION

B

         They gave me the language of the Hellenes;

a humble house on the shores of Homer.

         My only concern my language on the shores of Homer.

Two-branded breams there and perches

         wind blasted verbs

green currents mixed with the azure

         which I saw aflame in my viscera

sponges, jellyfish

         with the first words of the Sirens

rosy shells with the first black shivers.

         My only concern my language with the first black shivers.

Pomegranates there, quinces

         gods with dark complexion, uncles and cousins

pouring olive oil in the huge storage jars

         and fragrance from the ravine sweet smelling

osier and bulrush

         broom and ginger root

with the first chirping of the finches,

         sweet psalmodies with the very first Glory to You.

My only concern my language, with the very first Glory to You.

         Laurels there and palm branches

censer and incense burning

         blessing the sabers and the muzzle-loaders.

On the ground spread with vine leaves

         smell of burnt meat, eggs cracking

and Christ is Risen

         with the first firings of the Hellenes.

Secret loves with the first words of the Hymn.

         My only concern my language, with the first words of the Hymn.

https://www.lulu.com/account/projects/n46dgd?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Katerina Anghelaki Rooke-Poems

II

I walked from the harbor

to the house so many times!

One returns from church and

always something obstructs his breath

the moon, the wind

or an unnoticed shrub that stirs.

From the harbor to the house

ten, eighteen year old

Mrs. Xanthi died

the kore vanished

the old house of the crazy woman fell in.

Toward the field at night

the familiar magical landscape

spreads inside me:

acceptance and revolution

always start on my soil

https://www.lulu.com/account/projects/ry47qk?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763521

Ανατέθηκαν στατική και αρχιτεκτονική μελέτη για την ανάδειξη της «Περιστεριάς»

ΕΛΛΑΣ

Συμβάσεις για τη σύνταξη μελετών που αφορούν στην προστασία και την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Περιστεριάς υπέγραψε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας.

View original post 208 more words