Wheat Ears, Selected Poems

Tears

Tears run down the cheeks

of the statue during its hour

of meditative thought as if

a merciless thunder covered

the shining palms of the tourist

flawless end and nothing

will ever sprout in my palms but

thanatos as the sun shone hot

on the glyph’s smooth skin,

on the decapitated bust of Athena

under which I’ll bury the foreign

perversion: lavish tables, canned nature,

and preservatives when the arm

of the Goddess pointed over the sand

to the end of the horizon

where birds sang with lustful voices,

joyous and pleasant quivering, first

hymeneal song of my virginal spring

https://www.lulu.com/account/projects/ryryjp?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry, 1750-2018

Poem by Dimitris Liantinis

EAGLE

There may be a way to bend
the insistence of chained Nostos
to run and using light to decipher
the slant passages
and unguarded borders of the passing clouds
to log with light
the slopes and counties on rocky mountains
of the dear stalker and the wild animals.

No less number of fir-trees.
With new paeans and war drums the echoes
won’t refuse to come and help
the silent function
until drop by drop they’ll
turn the height into immortal like
at the Monastery of Dochiarios
the difficult will become easy
while the sweat moral of colours

will avenge the malice of the rocks.

An angry horse

threshes the horizon

like the wounded Achilles punishes

with golden horse-shoes

and shinning nails

that the fire of lightning sharpens.

https://www.lulu.com/account/projects/n46dgd?page=1&pageSize=10

Constantine P. Cavafy – Poems

ΑΠΙΣΤΙΑ

Πολλά άρα Ομήρου επαινούντες, αλλά τούτο

ουκ επαινεσόμεθα…ουδέ Αισχύλου, όταν φή η

Θέτις τόν Απόλλω εν τοίς γάμοις άδοντα

                         ‘ενδατείσθαι τάς εάς ευπαιδίας,

         νόσων τ’ απείρους καί μακραίωνας βίους.

         Ξύμπαντά τ’ ειπών θεοφιλείς εμάς τύχας

         Παιών’ επευφήμησεν, ευθυμών εμέ.

         Καγώ τό Φοίβου θείον αψευδές στόμα

         ήλπιζον είναι, μαντική βρύον τέχνη.

         Ο δ’, αυτός υμνών…………………………….

         …………….αυτός έστιν ο κτανών

         τόν παίδα τόν εμόν.’

                                           Πλάτων, Πολιτείας Β’    

Σάν πάντρευαν τήν Θέτιδα μέ τόν Πηλέα

σηκώθηκε ο Απόλλων στό λαμπρό τραπέζι

τού γάμου, καί μακάρισε τούς νεονύμφους

γιά τό βλαστό πού θάβγαινε απ’ τήν ένωσί των.

Είπε.  Ποτέ αυτόν αρρώστια δέν θαγγίξει

καί θάχει μακρυνή ζωή—Αυτά σάν είπε

η Θέτις χάρηκε πολύ, γιατί τά λόγια

τού Απόλλωνος πού γνώριζε από προφητείες

τήν φάνηκαν εγγύησις γιά τό παιδί της.

Κι όταν μεγάλωσε ο Αχιλλεύς, καί ήταν

τής Θεσσαλίας έπαινος η εμορφιά του,

η Θέτις τού θεού τά λόγια ενθυμούνταν.

Αλλά μιά μέρα ήλθαν γέροι μέ ειδήσεις

κ’ είπαν τόν σκοτωμό τού Αχιλέως στήν Τροία.

Κ’ η Θέτις ξέσχιζε τά προφυρά της ρούχα,

κ’ έβγαζεν από πάνω της καί ξεπετούσε

στό χώμα τά βραχιόλια καί τά δαχτυλίδια.

Καί μές στόν οδυρμό της τά παληά θυμήθη

καί ρώτησε τί έκαμνε ο σοφός Απόλλων,

πού γύριζεν ο ποιητής πού στά τραπέζια

έξοχα ομιλεί, πού γύριζε ο προφήτης

όταν τόν υιό της σκότωναν στά πρώτα νειάτα.

Κ’ οι γέροι τήν απήντησαν πώς ο Απόλλων

αυτός ο ίδιος εκατέβηκε στήν Τροία,

καί μέ τούς Τρώες σκότωσε τόν Αχιλλέα.

BETRAYAL

Though we can praise Homer a lot, there is one thing

we don’t admire…Nor do we approve of Aeschylus

when he writes that Thetis says Apollo sang at her wedding

and foretold the good fortune of her offspring and his long

life free of illness. Then said her fate was

blessed by the gods, and sang paeans to her joy.

She believed that Apollo’s divine, unerring mouth,

full of the art of prophesy could never be wrong.

“Yet, he, himself… who sang the hymn…

he killed my son.” 

                                     Plato, Republic B’

When Thetis got married to Peleus

Apollo stood up at the splendid wedding table,

and wished the best to the newlyweds

for the son that would be born from their union.

He said, “Sickness will never touch him

and he will enjoy a long life…”— when he said this

Thetis was overjoyed, because the words 
of Apollo, who knew all about prophesies,

sounded like a guarantee for her child’s life.

As Achilles grew up, his beauty

was the pride of all Thessaly

and Thetis remembered the words of the god.

But one day old men came with the news

that Achilles had been killed at Troy.

Thetis tore off her purple garments,

took off her bracelets and rings

and threw them to the ground.

And in her lamentation she remembered the past;

and she asked what the wise Apollo was doing,

the god-prophet who sang so eloquently

at banquets, where was he

when her son was killed in the prime of his youth?

And the old men answered that Apollo

himself went down to Troy,

and there he helped the Trojans killed her son.

https://www.lulu.com/account/projects/g745q6?page=1&pageSize=10

Ελιά ηλικίας άνω των 2.000 ετών βρέθηκε στην Ρόδο!

ΕΛΛΑΣ

Ολοκληρώθηκε η έρευνα που διεξήγαγε η διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου για την καταγραφή των υπεραιωνόβιων ελαιόδεντρων στα νησιά, με σκοπό την προστασία και την ανάδειξή τους ως στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Από την έρευνα προέκυψαν σημαντικά συμπεράσματα όπως το γεγονός ότι εντοπίστηκε ελαιόδεντρο ηλικίας πάνω από 2.000 χρόνια που θεωρείται το παλαιότερο στα νησιά της Δωδεκανήσου.

View original post 343 more words

Ειρηναίος Μαράκης, Αντιπολεμικό

To Koskino

Η αγάπη είναι πόλεμος, είπες
σε κάποια περασμένα Χριστούγεννα.
Κι εγώ, καθώς ξημερώνει
στα χαρακώματα
ένα σκοπό τραγουδάω
από χρόνια περασμένα
από χρόνια ειρηνικά
από εκείνα που μας οδήγησαν
στη συντριβή.

Όταν επέστρεψα στην πατρίδα
η γαλανόλευκη σημαία
στόλιζε το φέρετρό μου.
Έγραψαν πως έπεσα σαν ήρωας
στο μέτωπο της Σμύρνης.
Δεν είπαν πως σκοτώθηκα
μ’ ένα θλιμμένο χαμόγελο
και με τη φωτογραφία σου
στο χέρι.

View original post