The Medusa Glance

ΚΩΔΙΚΟΣ: ΜΕΔΟΥΣΑ

Ήρθαμε, είδαμε, πέθανε — *

είπε η υπουργός των εξωτερικών

μάτια που έλαμπαν από ικανοποίηση

ξαναγεννημένη Μέδουσα

πετροποιούσε τους αλλόπιστους

η ματιά της πετρώδεις δημιουργούσε

σχηματισμούς που θρυμματίζονταν

απ’ τους ώμους και τ’ ακροδάχτυλα

τεμμάχια που κατέρρεαν στο χώμα

απανταχού δικαιοσύνη —

ανακοίνωσε

κι εμείς έκπληκτοι απ’ τη σαφήνεια της

μήτε καν συζήτηση

ή διγνωμία δεν είχαμε

σαφής εμπορική συναλλαγή

η κάθε κήρυξη πολέμου

για ν’ ασχολούνται οι κατασκευαστές βομβών

*Ειπώθηκε από την Υπουργό Εξωτερικών  για το θάνατο του Καντάφυ

CODE NAME: MEDUSA

We came we saw he died — *

madam secretary said

glance gleamed with satisfaction

reincarnated Medusa

petrified the infidels

created rock formations

severed from shoulders

shuttered tips of toes

tumbling to earth

justice for all —

she declared

and we stood astound by her clarity

no debate

nor ambivalence

just business

each declaration of war

kept bomb makers busy

*Said by the Secretary of State, on the occasion of the Kaddafi killing.

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

POEM BY KOSTIS PALAMAS

SCENT OF A ROSE

This year’s heavy winter tired me a lot

it found me old and without fire

and often I felt as if ready to fall

on the snowed up pathway

yet I found courage in the laughter of March yesterday

as I walked along the ancient paths

and when I smelled the first scent of a rose

tears flowed down my eyes

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Γλυκερία Μπασδέκη, Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ

To Koskino

Ο ποιητής προβλέπει το μέλλον
Αλλά το μέλλον δεν προβλέπει τον ποιητή
Ύλη και πνεύμα αχταρμάς Αρχάγγελέ μου
Έχουν αλλάξει πολλά στην αεροπορία πόλεων
Από τότε που πρωτοφτερούγισες
Ο κόσμος αγιάζει με το στανιό
Όλοι έχουμε έναν οσιομάρτυρα στην πολυκατοικία μας
Και τρεις θηλιές στον ακάλυπτο
Στα τοπ τεν η εθελούσια Ταξίαρχε
Στα λιοντάρια κάθε ξημέρωμα
Περιμένοντας την άλλη ζωή
Που δεν έρχεται ποτέ στην ώρα της
Ένας συγχρονισμός θα ηρεμούσε τα πνεύματα
Θα γνωρίζαμε την ώρα αναχώρησης
Το μέλλον μας, το ριζικό μας,
Την ημερομηνία λήξης μας,
Τον καιρό εκεί πάνω
Κάποιες πληροφορίες χρήσιμες στον Μάρτυρα
Είναι κι αυτό μια πρόοδος, μια διευκόλυνση
Αν με εννοείς, βεβαίως, Μιχαήλ μου

*Φωτογραφία: Panos Michail

View original post

Αφροδίτη Διαμαντοπούλου: Φόβος 2020

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Φόβος 2020

Ο Φόβος περιδιαβαίνει τα σοκάκια
της μαραζωμένης πολιτείας
Μια δυσωδία απειλής
κατακάθεται σαν πρωινή πάχνη
στις ψυχές.
Παραζαλισμένοι άνθρωποι
κλείνουν τις πόρτες με θόρυβο.
Η αέναη περιδίνηση
εικόνων, ήχων, αριθμών
διασαλεύει την καθημερινότητα
Λοβοτέμνει τον εγκέφαλο
Αφήνει αγκαλιές μετέωρες
Μάτια αγοραφοβικά
Χείλη αφίλητα.
Δαμόκλειος σπάθη
ο συνάνθρωπος
Και η μοναξιά
Λένε
Η μόνη σωτηρία.

Από τη συλλογή Το γλαυκό και το μπλε της νύχτας (2021) της Αφροδίτης Διαμαντοπούλου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Αφροδίτη Διαμαντοπούλου

View original post