Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

Poem by Kiki Dimoula

REPORT

Draw two columns

one for the day’s gains

and one for its losses

the serious concepts

your bright thoughts and readings

your from side to side

unsparing passages

mark on the column of the gains

the daydreams

with their little chasms

the easy jumps of your imagination

for all these tricks against your boredom

I don’t know, don’t rush

perhaps you may need tomorrow’s column of gains

but all this day that has passed

don’t fool yourselves and don’t forget

to write it under the column of the great

losses

https://www.lulu.com/account/projects/vznd2p?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Wheat Ears – Selected Poems

From the book EL GRECO

One Sun

Only the sun

so different

overprotecting

where you took your first

breath.

Only soil

hard colorful unwrinkled

forsaken earth arduous

ever enduring

where you stepped first

a child

only the blue sea

an angelic melody

soothing whisper

forever dancing

where you bathed at first

a youth

only your vision

inquiring

wondering

overpowering

result of your Cretan glance

that special ray which summoned

your Goal

a Cretan a giant a man

perhaps you even had flesh

great ancestor

perhaps you felt

like a mortal

fear anger grief

great ancestor

I admire your courage.

https://www.lulu.com/account/projects/y26q9n?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Joaquin Giannuzzi, Δύο ποιήματα

To Koskino

ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ

Κάποιος πέθανε στην άλλη πλευρά του τοίχου.
Κάθε λίγο μια φωνή εγκλωβισμένη σε λυγμούς.
Είμαι ο πλησιέστερος γείτονας κι αισθάνομαι
υπεύθυνος’ οι τύψεις
βρίσκουνε πάντοτε μια ευκαιρία.
Στο υπόλοιπο κτίριο
κανένας δεν φαίνεται ενήμερος. Κουβεντιάζουν,
γελούν, ανοίγουν τηλεοράσεις, καταβροχθίζουν
μεγάλες ποσότητες κρέατος. Αν γνώριζαν
τι συνέβη εκεί κοντά, δε θα ήταν αρκετή ούτε
η σκέψη του θανάτου
να διαταράξει τους ρυθμούς της πολυκατοικίας.
Θα αγνούσαν τον νεκρό
και θα είχαν τους λόγους τους’

Στο κάτω κάτω, κανείς δεν πεθαίνει περισσότερο από τον άλλον.

*

ΧΩΡΙΣ ΣΙΝΙΑΛΑ

Πεντακόσια διαμερίσματα έχει τούτο το κτίριο.
Δεν γνωρίζω ποιος ζει στην άλλη μεριά του τοίχου.
Κάποιες φορές ακροάζομαι το θόρυβο, όπως ένας γιατρός
το στήθος ενός αρρώστου.
Υπάρχει μια βουή ωκεανού,
παράξενα και σπλαχνικά μηνύματα
που δεν δύναμαι να αποκωδικοποιήσω. Σε κάποιο μέρος
του τσιμεντόλιθου το νερό κελαρύζει
όπως στα σωθικά ενός ανθρώπου. Συγκεχυμένες
φωνές που ατονούν χωρίς συνέχεια,
ξεμακραίνουν και…

View original post 47 more words