Constantine P. Cavafy – Poems

ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΑ

Την εργασία μου την προσέχω και την αγαπώ.

Μα της συνθέσεως μ’ αποθαρρύνει σήμερα η βραδύτης.

Η μέρα μ’ επηρέασε. Η μορφή της

όλο και σκοτεινιάζει. Όλο φυσά και βρέχει.

Πιότερο επιθυμώ να δω παρά να πω.

Στην ζωγραφιάν αυτή κοιτάζω τώρα

ένα ωραίο αγόρι που σιμά στη βρύση

επλάγιασεν, αφού θ’ απέκαμε να τρέχει.

Τί ωραίο παιδί, τί θείο μεσημέρι το έχει

παρμένο πια για να το αποκοιμίσει.—

Κάθομαι και κοιτάζω έτσι πολλήν ώρα.

Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ’ την δούλεψη της.

PAINTED

I love my work and I’m careful with it.

But today the slow pace of composition discourages me.

The day has affected me. It grows

steadily darker with wind and rain,

until I’d rather see than speak.

In this painting I am looking at now,

a handsome youth is lying down

next to the spring, worn out from running.

How handsome he is; a divine noon

has overtaken him and put him to sleep.—

I stand and stare at him for a long time.

And again in my art I find rest from the labour of making it.

https://www.lulu.com/account/projects/pv8qkn?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1723961833

Wheat Ears – Selected Poems

Poem

Today I shall write a poem:

exquisite images

crafted to mesmerize the readers’ minds

eloquent stanzas

devoted to Terpsichore’s dance

philosophical depth

meant to forever guide people

ethereal compositions

designed to awe the on-lookers

today’s poem

will destroy the world

and build it anew.

Suddenly

a butterfly hops

over the bloomed rose:

mission accomplished.

https://www.lulu.com/account/projects/y26q9n?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Γιώργος Θέμελης: Ακολουθία (X)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Ακολουθία (X)

Η παρουσία σου μέσα μου ανεβαίνει. Τώρα
Σε ανακαλύπτω, άγνωστη θάλασσα, που δεν σε ήξερα,
Τώρα, που η χλωμή αμφιλύκη σε κάνει τόσο απλή κι ωραία
Μ’ όλες τις αργοπορεμένες φλόγες γύρω σου μιας ρόδινης κυοφορίας.

Σηκώνομαι μες απ’ την απουσία και σε κοιτάζω, χρώμα αληθινό,
Χρώμα ουσιαστικό, διαφορετικό από ένα χρώμα ονείρου που σβήνει αλλάζοντας
Όλες τις αποχρώσεις σε φαντασμαγορία πικρή κι ανύπαρκτη από ψευδή επιφάνεια.

Τώρα τα πράγματα κερδίζουν σε ύπαρξη πλησιάζοντας την ύπαρξη,
Αποκτούν διαφάνεια και ήθος μιας άψογης στίλβης,
Σάμπως ν’ αγγίζουν την ωριμότητα της ωραιότητας.

Αγναντεύω τα τζάμια πο’ ’χουν μια φυσιογνωμία από γερμένο ουρανό.
Κοιτάζω τους γύρους των αμαξιών να δοκιμάζουν μια τύχη ανάλαφρη,
Δοκιμασία παράτολμου φτερού πάνω στη σκόνη που χορεύει,
Χορεύει και αγάλλεται ανεβαίνοντας μέσα στο φως, σαν ένα κομμάτι
Στιλπνό γυαλί που πάει να κατοπτρίσει την αιωνιότητα παίζοντας με το τίποτα
Χωρίς να φοβάται την επικίνδυνη γοητεία του τεφρού…

View original post 100 more words

Χανιά: Η γυναικεία ενδυμασία από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα

ΕΛΛΑΣ

Η εξέλιξη της γυναικείας ενδυμασίας από τα τέλη του 19ου μέχρι και σήμερα, αποτελεί το αντικείμενο μιας σημαντικής έκθεσης του Λυκείου Ελληνίδων Χανίων που φιλοξενείται στο Πολύκεντρο Βουκολιών του Δήμου Πλατανιά Χανίων.

View original post 506 more words