ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΑ
Την εργασία μου την προσέχω και την αγαπώ.
Μα της συνθέσεως μ’ αποθαρρύνει σήμερα η βραδύτης.
Η μέρα μ’ επηρέασε. Η μορφή της
όλο και σκοτεινιάζει. Όλο φυσά και βρέχει.
Πιότερο επιθυμώ να δω παρά να πω.
Στην ζωγραφιάν αυτή κοιτάζω τώρα
ένα ωραίο αγόρι που σιμά στη βρύση
επλάγιασεν, αφού θ’ απέκαμε να τρέχει.
Τί ωραίο παιδί, τί θείο μεσημέρι το έχει
παρμένο πια για να το αποκοιμίσει.—
Κάθομαι και κοιτάζω έτσι πολλήν ώρα.
Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ’ την δούλεψη της.
PAINTED
I love my work and I’m careful with it.
But today the slow pace of composition discourages me.
The day has affected me. It grows
steadily darker with wind and rain,
until I’d rather see than speak.
In this painting I am looking at now,
a handsome youth is lying down
next to the spring, worn out from running.
How handsome he is; a divine noon
has overtaken him and put him to sleep.—
I stand and stare at him for a long time.
And again in my art I find rest from the labour of making it.
Hellenic Canadian Literature 