Ακολουθία (XIV)
Τα λουλούδια δεν έχουν ερωτηματικά. Δεν περιμένουν
Παρά την περιπέτεια να γίνουν τα ερωτικά βιβλία των πουλιών
Ή να πεθάνουν απλά κι αλύπητα κάτω απ’ το βλέμμα μιας κοπέλας.
Δεν έχουν την αμφιβολία του πιθανού, την πίκρα του αμετάκλητου.
Δεν έχουν μνήμη. Λησμόνησαν το αρχικό ξεκίνημα και τον καημό του γυρισμού
Και δίνονται απροφάσιστα σαν τα μικρά παιδιά στα χέρια της καλής ημέρας.
Η δόξα τους είναι ν’ αποκοιμηθούν στους κόρφους των νεκρών.
Δεν έχουν ερωτηματικά. Και δε ρωτούν τον άνεμο από πού έρχεται
Και πού πηγαίνει. Δε σκάβουν το χιόνι για να βρουν την άκρη της λευκότητας, δεν ερευνούν
Να μάθουν για την τύχη του ίσκιου των που χάνεται στους διαδρόμους του νερού.
Ούτε γιατί κυλούν τ’ αμάξια, γιατί χτυπούν τα ρολόγια πληγώνοντας την ανάμνηση,
Γιατί γεννιούνται και πεθαίνουν, πεθαίνουν και γεννιούνται οι άνθρωποι,
Γιατί δεν ακούν οι πεθαμένοι, γιατί δεν μιλούν, γιατί δεν έρχονται πίσω από…
View original post 167 more words
Hellenic Canadian Literature 