Yannis Ritsos – Poems, Selected Books, Volume II, Second Edition

ROOTS OF THE WORLD

A few burnt up bulrush bushes in the armpit of summer

a  few sage bushes, thyme, ferns

we thirsted a lot

we were very hungry

we hurt a lot

we never believed that people

could be so cruel

we never believed that

our hearts could endure so much

with an unshaven piece of death in our pocket.

Where is a wheat ear bending its knee

against the sky?

Night comes late. The shadow doesn’t conceal

the toughness of the stone;

the water canteen of the dead man stuck in the sand;

the moon parked in another shore

serenity stirs it with one of its fingers

to which shore, which serenity?

We thirsted a lot

working on the stone all day long.

The roots of the world hide under our thirst.

https://www.amazon.com/dp/B09GZGTBC4

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

POEM BY KATERINA GOGOU

FOR THE ONES THEY’VE BROKEN

FOR THE ONES THEY’VE IMPRISONED

Tattered by the wild waves

leftovers of life forever thrown

into the dark bowels of earth

with their foggy minds

caused by the frenetic haunting

of the motionless course of the stars

the last ones

leaned their tired head

sacrificed

to the ceremonial whirlwind of time

there were no people

the white snow of silence

finally blanketed the sunken cities

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Γιώργος Θέμελης, Ξύλινη σκάλα

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

[Ενότητα Συμπτώσεις]

Ξύλινη σκάλα

Ανεβαίνοντας την παλιά ξύλινη σκάλα
Μπορείς να σταθείς έξαφνα, καθώς ακούς:
Μες απ’ το κούφιο ξύλο, πιο μέσα ακόμα,
Κάτι στεγνό – ξηρό που συντρίβεται.

Σε παίρνουν μεμιάς και πλήθος θόρυβοι:
Από την οροφή, απ’ το δάπεδο, απ’ τα τοιχώματα.

Έχουμε κάποιους συγκάτοικους που μας νοιάζονται,
Ανησυχούν για μας μες απ’ τον ύπνο τους.

Χωράμε όλοι καμιά — ενόχληση.

Από τη συλλογή Συνομιλίες (1953) του Γιώργου Θέμελη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Θέμελης

View original post

Τελειότητα και μαζικότητα – Ο κόσμος των ελληνικών πήλινων ειδωλίων

ΕΛΛΑΣ

Επί αιώνες κατασκευάζονταν ειδώλια από ψημένο πηλό στην αρχαία Ελλάδα, διότι ήταν ένα από τα πιο εύπλαστα και φθηνά υλικά. Για μεγάλο διάστημα θεωρήθηκαν όμως άνευ σημασίας μαζικά προϊόντα. Η ειδική έκθεση «Τελειότητα και μαζικότητα – Ο κόσμος των ελληνικών πήλινων ειδωλίων» στο διεθνούς φήμης «Παλαιό Μουσείο» (Altes Museum) του Bερολίνου, θέτει στο επίκεντρο της προσοχής τον συχνά υποτιμημένο πηλό και ένα είδος τέχνης που είχε επίσης υποτιμηθεί. Εστιάζει στον πλούτο της απεικόνισης των μορφών με τα έντονα χρώματα και στην παραγωγή, χρήση και πρόσληψη των αρχαίων πήλινων ειδωλίων. Τα επανεντάσσει στο ιστορικό πλαίσιο χρήσης τους και ανοίγει έτσι κατά τους οργανωτές μια νέα προοπτική στην επιστημονική έρευνα.


View original post 872 more words