ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ
Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη
κρυμένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα.
Απ’ το παράθυρο φαίνονταν το σοκάκι
το ακάθαρτο και το στενό. Από κάτω
ήρχονταν η φωνές κάτι εργατών
που έπαιζαν χαρτιά και που γλεντούσαν.
Κ’ εκεί στο λαϊκό, το ταπεινό κρεββάτι
είχα το σώμα του έρωτος, είχα τα χείλη
τα ηδονικά και ρόδινα της μέθης —
τα ρόδινα μιας τέτοιας μέθης, που και τώρα
που γράφω, έπειτ’ από τόσα χρόνια,
μες στο μονήρες σπίτι μου, μεθώ ξανά.
ONE NIGHT
The room was poor and cheap
hidden above the shady tavern.
From the window the street was visible,
narrow and filthy. From below
came the voices of some workers
who played cards and joked around.
And there on the much used, lowly bed
I had the body of Eros, I had the lips,
the lustful and rosy lips of euphoria—
the rosy lips of such euphoria, that even now
as I write, after all these years,
in my solitary house, I get intoxicated again.
Hellenic Canadian Literature 