Yannis Ritsos – Poems, Selected Books, Volume II, Second Edition

THE STATUES

He turned the key in the door

to enter his house, to lie down.

Suddenly he remembered that he forgot something

but it was late, he couldn’t return.

Thus, all alone in the night,

with his fingers on the key,

outside, in the road, just out of his door

whole, opposite his fate,

petrified like a statue.

However, even the statues smile vaguely.

https://www.amazon.com/dp/B0851M9LTV

Wheat Ears – Selected Poems

Mycenae

Ancient ground under your feet

subterranean impulses once

alive and a wild pear tree

ponders her forlornness

in the arms of wind standing

ghosts of prehistory relics

modern mysteries unfold

as you tread rained polished

stones no need for chisels hammers

anointing oil burlap

sigh escapes unnoticed

by lonely wild pear tree

by the ghosts of Agamemnon

and unfaithful Clytemnestra

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Θεσσαλονίκη: Στον σταθμό Σιντριβάνι του μετρό το αρχαιότερο στην Ευρώπη ψηφιδωτό δάπεδο με παράσταση φοίνικα

ΕΛΛΑΣ

Η μοναδική παράσταση του φοίνικα σε κληματίδα εντοπίστηκε στην τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική που ανασκάφηκε μπροστά από το κτήριο της Θεολογικής Σχολής.

View original post 1,101 more words

Γιώργος Θέμελης: II. Το πρόσωπο και το είδωλο

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

II. Το πρόσωπο και το είδωλο

Όταν ξημερώνει και πέφτει το φως,
Όταν ανοίγεται το φως μες στον καθρέφτη,
Αισθάνομαι να ’μ’ εγώ το φως, εγώ ο καθρέφτης.
Οι σκιές σκορπούν και τα φαντάσματα,
Τα μάτια ξαναπαίζουν τα βλέφαρά τους.

Φεγγοβολούν τα χέρια, σπιθίζουν τα μαλλιά.

Είμαστε από φως, δεν μας αγγίζει ο θάνατος,
Σαν ένα αλλοτινό ταξίδι ή ένα όνειρο,
Όνειρο ύπνου, περιπλάνηση σκιών μέσα στη νύχτα.

Κοιτάζομαι στο πρόσωπο να γνωριστώ,
Γεμάτος ακόμα σκοτάδια στα μαλλιά,
Φθορά και σκόνη μες στα μάτια.

Αυτό θα ’ναι το δικό σου ανάστημα,
Το σχήμα μου, τ’ ανάστημά μου.
Τα ρούχα, τα μαλλιά, τα μάτια και τα χείλη.

Αυτός ο ήλιος θα ’ναι ο ήλιος σου.

Φιλώ τα χείλη μου, αγγίζω το αίμα,
Σηκώνω το σώμα μου και περπατώ.

Δεν το ’ξερα πως ήμουνα τόσος, και τέτοιος,
Δε με χωράν τα ρούχα μου τα καθημερινά.

Είμαι ένα ζώο ή ένας Άγγελος;

Αν…

View original post 562 more words